Oslo's Opera House

Als je ooit in Oslo bent en je hebt niet veel tijd dan moet je toch 1 gebouw bezoeken en dat is de Opera (& ballet).

Het is gelegen aan Oslo's fjord en zo gebouwd dat het lijkt op een ijsberg die uit het water komt. De bedoeling was een natuurlijke overgang te creëren tussen het water en de stad.

Je kan op de hellingen van het dak rondwandelen. En wij waren er op het juiste moment want de zon ging net onder langs 1 kant en langs de andere kant kwam de maan op als een gigantische ivoren schijf.

Nog enkele weetjes:

• Voor het kiezen van een architect werd een wedstrijd gehouden. Er waren 350 deelnemers.
• Het Noorse (hoe kan het ook anders) architectenbureau Snøhetta won. Zij hebben ook de nieuwe bibliotheek van Alexandrië in Egypte gebouwd.
• In 2008 voltooid
• Het grootste centrum voor cultuur in Noorwegen
• De thuishaven van het Nationaal Noors Opera en Ballet.
• De 3 voornaamste materialen gebruikt zijn: wit marmer uit Carrara in Italië, de metalen façades op het dak zijn van aluminium en voor de binnenkant is eik gebruikt - ook wegens de geluids-isolerende eigenschap.
• Het dak is zo ontworpen dat het publiek er op en rond kan wandelen. Men wilde hiermee een extra ontmoetingsplaats in de stad creëren. Er is zelfs een gedeelte voorzien voor skateboarders.

Oslo

Afgelopen weekend waren we in Oslo. Op ongeveer 300 km van hier, dus goed te doen met de auto. De weg ernaartoe kan niet gemakkelijker zijn. De E6 loopt langs Goteburg tot in Oslo. Dus het enige dat je moet doen is rechtdoor rijden. Ook geen gedoe met ingewikkelde kruispunten, afritten, driedubbele klaverbladen of files.

Hoe meer je in het Noorden van Europa komt des te minder doorgaand verkeer heb je. In tegenstelling tot België, een groot knooppunt, of transitgebied. Alle vrachtverkeer lijkt wel door ons kleine smurfenlandje te moeten. Appelsienen van Spanje of Portugal moeten door België naar de rest van de wereld. Duitsers moeten over de Belgische wegen naar Frankrijk. En visa versa.

Ik had me op voorhand niet echt een voorstelling gemaakt van Oslo. Ja, het ligt in Noorwegen. En het is de hoofdstad. Dus, de hoofdtaal is Noors. En, oh ja, in 2012 uitgeroepen tot duurste stad ter wereld.

Hoofdstad
Oslo telt ongeveer 650.000 inwoners. (Goteborg 550.000). De hoofdsteden in de Scandinavische landen kan je niet vergelijken met die in de rest van Europa. Ze zijn een heel stuk kleiner!

Een vergelijking (cijfers van 2014):

Zweden - Stockholm: 910.000
Noorwegen - Oslo: 650.000
Denemarken - Kopenhagen: 590.000
Finland - Helsinki: 630.000

UK - Londen: 8.700.000
Duitsland - Berlijn: 3.600.000
Spanje - Madrid: 3.200.000
Italië - Rome: 2.900.000
Frankrijk - Parijs: 2.800.000
België - Brussel: 1.200.000

Noors
Tot onze aangename verrassing lijkt Noors heel sterk op Zweeds. Volgens de Zweden is communicatie met de Noren niet zo moeilijk. en kan je na het leren van Zweeds ook heel gemakkelijk Noors leren. En op het eerste zicht leek dat wel zo. Ook het lezen van het Noors ging redelijk goed. Op de uitspraken van sommige klinkers na, zijn er veel gelijkenissen. Je vraagt je wel af waarom de Scandinaviërs hun eigen creatieve toets aan sommige klinkers geven. In het Zweeds heb je bvb ö (uitgesproken als 'eu') - å (klinkt als 'oh') en ä (ei).
De Noren trekken graag een streepje door de klinker O, dat wordt dan "Ø"(ook uitgesproken als 'eu').

Dure stad
Mijn eerste indrukken van Oslo waren niet zo goed. Het is lang geleden dat ik zoveel bedelaars, daklozen, criminelen en dronkaards bij elkaar heb gezien. Ik voelde me alles behalve veilig in sommige stadsgedeelten na het vallen van de avond. Van zodra we uit het hotel kwamen wandelden we in een wijk die veel weg had van klein Turkije.
Overal waren werken bezig en soms moest je als voetganger gevaarlijk naast de afzettingen en op straat wandelen.
De straten waren vuil - afval, uitwerpselen, urine. En lelijke graffiti was op vele plaatsen gesprayd. Graffiti kan mooi en kunstig zijn. Maar het is irritant en kinderlijk als het om gekladderde woorden en handtekeningen gaat.

Tot zover is de score: Goteburg - Oslo 1-0
Maar Oslo was natuurlijk niet alleen graffiti en vervuiling. We hebben er ook leuke dingen gedaan en unieke (Viking dingen) gezien. Meer daarover in een volgende blog.

Meest vertaalde website ter wereld

Welke is volgens jou de meest vertaalde website ter wereld?
Apple? Google? Wikipedia?
Neen, geen van die allen. Zo komen zelfs niet in de buurt. De meest vertaalde website ter wereld is beschikbaar in 760 talen. Dat is meer dan die van Apple (126 talen), Google (149 talen) en Wikipedia (290 talen) samen.

De meest vertaalde website is die van Jehovah's getuigen:
http://www.jw.org

Gebaseerd op een artikel te lezen op de website Tomedes van 7 Juli 2015.
Het artikel spreekt van 731 talen , maar dat is ondertussen verouderde info. Het correcte huidige aantal is 760. En loopt nog steeds op.
Tomedes artikel

Where my trailshoes take me

Zondagnamiddag was straaaaaalend weer en ik wou eens testen of ik een duurloop nog aankon. Met genoeg water bij mij in mijn looprugzakje en goede muziek om naar te luisteren besloot ik er eens lang op uit te trekken.

Wegens het veeleisende terrein hier had ik me voorgenomen om op de steile stukken naar boven te wandelen. Gelukkig kon ik een rustig tempo redelijk goed volhouden.

Als beloning weer overal prachtige zichten.

En af en toe eens zot doen kan geen kwaad.

Wel proberen droge voetjes te houden.

Na 10 km was ik op het verste punt. Mijn plan was eventjes op de rotsen in het zonnetje te liggen. Maar een koude wind blies rond mijn oren en mijn loopshirt was nat, dus na een beetje drinken besloot ik er weer op uit te trekken.

Ik voelde me toen redelijk moe en mijn lichaam voelde wat stijfjes aan. Dus de vraag was hoe vlot ik het zou doen tot thuis. Ik besloot vol te houden en te blijven lopen, ook op de stukken omhoog. En toen gebeurde wat al lang geleden is bij mij; 'door de muur gaan'. Oftewel 'je tweede adem vinden'. Mijn lichaam vond een ritme, de stijfheid ging weg. Het muziekje in mijn oor was leuk om naar te luisteren, mijn rugzak een liter water lichter en alles ging even vanzelf.

De eland bij het gewei nemen

Een paar maanden terug schreef ik over het goed gedrag van de Zweedse kinderen. Hoe rustig ze zijn en beter gemanierd dan de Vlaamse kinderen.
Wel...
Dat neem ik volledig terug. Ik moet mijn mening helemaal bijstellen.

De Zweedse opvoeding is nogal los. Ouders zullen niet snel hun stem verheffen. Het is ook bij wet verboden om je kind te slaan. Dus ook geen corrigerende tik op de billen.

We wonen vlak bij een school en bij goed weer, als de kindjes allemaal buiten spelen, lijkt het hier wel een set van een zombie of actie-horror film. Krijsen en roepen. En andere geluiden die alle dieren en vogels in een straal van kilometers wegjagen.

Eergisteren dartelden er een aantal kleine ukken door onze achtertuin. We hebben een klein tuinhuisje en dat deden ze open om eens in te kijken. Toen B hen deed opschrikken door een klop op de ruit, liepen ze weg en lieten het deurtje open staan. Na een tijdje luid in het bos achter onze tuin te hebben gespeeld kwamen ze terug gedropen. Allemansratten is 1 ding. Als er iets heilig is dan is het toch wel je eigen achtertuin en zeker hier in Zweden. Zelfs in België zul je het nooit meemaken dat er vreemde kinderen in je tuin komen spelen of je terrein gebruiken om een hoek af te snijden.

We hebben hier geen gordijnen. Dus onze badkamer heeft open zicht op de achtertuin. Je zal maar in je adamskostuum staan na het nemen van een douche en 5 kleine kinderen in je tuin zien rondlopen.

Van de kinderen in kwestie wonen er enkele in het eerste huis links van ons. Tussen ons en hun huis is er een openbare parking en die palmen ze regelmatig in voor het spelen van hockey - denk sticks en pucks en balletjes en veel agressie (je auto zal er maar geparkeerd staan).

Ik vond dat ik direct de koe bij de horens moest nemen (of misschien is dat in het Zweeds 'de eland bij het gewei') en ben gaan aanbellen bij de vader om mijn beklag/verhaal te doen. Naast de inbreuk op onze privacy komt ook nog het gevaar van het terrein. Onze tuin bestaat uit rotsen en mos (zeer glad bij regen). Aan het terras gaat het een paar meter naar beneden. Ik zou niet graag een blond bloedend kind aantreffen aan mijn achterdeur (ook niet aan de voordeur).

Met mijn nieuwe reputatie als kwaaie buitenlandse tante sluit ik hier af.

Fika voor Volvo

Vorige week donderdag kreeg ik deze post-it doorgestuurd:

Vergeet FIKA niet.
Elke vrijdag heeft B's afdeling een namiddagfika. Ieder brengt dan om beurt een taart, cake of snoep mee. Vorige week was het B's beurt - dus eigenlijk MIJN beurt.
Dus na het opzoeken van enkele receptjes sprong ik op mijn fiets naar de winkel voor de nodige grondstoffen. En erna was ik even zoet (haha) met het bakken van 3 cakes. Het Zweedse woord voor cake is kaka. Het meest onsmakelijke woord denkbaar dus.

Het resultaat was:
Een appelsiencake met Griekse yoghurt
Link naar recept

Gemarmerde bananencake
Link naar recept

Speculaascake met appel
Link naar recept

Heel leuk om te maken, maar wel frustrerend dat ik zelf van geen enkele cake heb kunnen proeven.
Geen korreltje.
Of zelfs geen kruimeltje.
* snif, snif*

Knäckebröd

Snackje over de middag ...

Godis

Godis - oftewel 'snoep', is hier redelijk belangrijk en toch is dat niet te zien aan het gewicht van de zoetekauwers. In de supermarkten is de wand met schepsnoep behoorlijk indrukwekkend. De snoepbakjes gaan maar door en door en door ....

En de keuze gaat van chocolade naar drop en van zoet naar zuur. Om het hoekje van de snoepafdeling is er vaak ook nog een aparte nootjes/yoghurt-smaak/rozijnen/gedroogde vruchten-afdeling.

Er zijn hier zelfs aparte Godis-winkels. En daar kan je sodadranken, snoepen, chips en ijsjes terugvinden.

Je vraagt je af waar de Zweden al die extra calorieën steken. Misschien hebben ze goede genen. Viking zijn vergt veel energie.

Home swede home

Prachtige eenvoud

Of hoe een zonsondergang een ander licht werpt op alledaags onkruid (op het stukje braakliggende terrein voor ons huis).

Haga shops

In Haga gaan de shops van kinky naar Scandinavisch design.

Mijn absolute favoriet is Market29.
Helemaal in nu zijn:
- wit en groen marmer
- industrieel zwart staal
- rustieke stoere houten tafels
- bijzetbankjes/stoeltjes
- koper en goud
- gloeilampen met koperen gloeidraad
- glazen stolpen
- presse papiers
- mini terrariums
- beige/grijs/wit (geraakt nooit uit de mode)

Koreaanse/Japanse cartoon toestanden zijn ook naar hier overgevlogen:

En dan heb ik het over de winkel - en niet over de 2 zusjes op de voorgrond.

Stadstour deel 3

Vandaag staat een andere wijk op het menu. Haga is het oudste stadsgedeelte van Gotenburg. Bij wet was het verboden om hoger dan 2 a 3 verdiepen te bouwen, wegens het brandgevaar. Gelijkvloers bestond altijd uit baksteen, zodat er bij brand toch nog altijd een fundament overbleef om op te herbouwen.

Haga is niet zo groot. Eigenlijk domineert 1 hoofdstraat met zijn winkeltjes en koffiehuizen. De zijstraten zijn vooral woningen.

Maar best leuk om een paar uurtjes rond te lopen en zeker de moeite om een koffiehuisje te bezoeken, je gaat terug in de tijd. De wereldberoemde gigantische kanelbullen zijn hier ook in 2 konditories terug te vinden

 

Stadstour deel 2

En de rondleiding van vorige week zondag gaat verder.

Na het Stadsmuseum konden we de verschillende bouwstijlen in de buurt bewonderen.

Vasa was vroeger een wijk buiten de stadsmuren en om het imago wat op te krikken is er in de tweede helft van de 19de eeuw enorm geïnvesteerd in bakstenen gebouwen. Er werd een wedstrijd gehouden: wie het mooiste gebouw kon bedenken mocht heel de wijk ontwerpen. Maar het is nooit zover gekomen. In de plaats zijn de verschillende plannen allemaal uitgevoerd.


Wat tot wel een interessante mix leidde.

En ook wij zijn een interessante mix!

Maritieme thema

En om het maritieme karakter van gisteren verder te zetten serveren we vandaag ....
Verse rakors! Neen, geen rakkers. Räkor is Zweeds voor 'garnaal'.

En Langoustines:

Gelukkig zijn de langoustines al op voorhand gekookt. Dus rest nog het uittrekken van de kop en het ontschubben van het achterlijf. Gelukkig lekkerder dan het klinkt. Vooral met wat citroenpeper. Wel veel prutswerk voor een paar grammetjes heerlijk zout 'vlees'.

De reden voor al dit lekkers? Benjamin heeft op Volvo een connectie die wekelijks voor de nodige lekkernijen kan zorgen. Donderdagnacht gevangen, vrijdag geleverd. Deze week dus garnalen en langoustines.

Onze Omega 3 voorraad is weer opgeladen. En ik heb op 2 dagen tijd nog nooit zoveel vis- en schaaldieronderdelen gezien.

Manly men

Niets zo goed als boost voor het mannelijk ego dan op jacht of visvangst gaan.
Gisterenavond heeft Benjamin's collega Peter B en Pieter meegenomen op visvangst. Meer specifiek; Makreel.

Na meer dan een uurtje dobberen op zee ....

En de nodige voorbereidingen ...

.... begon de actie. Of toch volgens de mannen. We hebben er geen bewijsmateriaal van. Want volgens hen is het een echt gevecht tegen de vissen. Ze spartelen voor hun leven en het is een ware strijd om hen in de boot te houden. En dan heb je geen tijd om foto's of filmpjes te maken. We zullen hen maar geloven.

Het resultaat waren 8 mooie makrelen. Die Peter vakkundig heeft ontdaan van overbodige onderdelen.

En wat doet een man als hij thuis komt van de vangst? Zijn buit aan het vrouwke doorgeven om klaar te maken voor consumptie.

Gelukkig komt er niet veel kijken bij het klaarmaken van een vis. Veel grof zeezout (ook in de buikholte van de vis) , citroenpeper, beetje limoen, in aluminiumfolie rollen en 20 minuutjes op de BBQ.

En dan smikkelen. Verser kan niet. En de mannen zijn happy en voldaan dat ze het gezin van het nodige voedsel hebben voorzien.