Roskilde

In een vorige blog had ik het over het pittoreske Lejre. In de buurt ervan ligt 1 van de oudste steden van Denemarken: Roskilde en bekent om het grootste Rockfestival in het Noorden. Toen wij er waren was het een heel stuk rustiger. Kijk en oordeel zelf:

Animal friend or animal fiende?

Eerst en vooral een verduidelijking van de titel: fiende lijkt een vriendelijk woord, maar in het Zweeds betekent het 'vijand'. Alhoewel de Zweden beweren natuur- en dierenliefhebbers te zijn, zijn het ook de eersten om een half varken of een kwart rund op de BBQ te leggen. Contradicties die ik moeilijk kan begrijpen. En afgelopen week stond daarvan een levend voorbeeld aan mijn deur.

Animal welfare

Regelmatig krijgen we het Rode Kruis, plaatselijke jongeren met verkoop voor het sponsoren van een schooluitstapje, alarminstallateurs, Amnesty etc aan de deur. Er lijkt wel geen week voorbij te gaan of er komt wel iemand voor een donatie bellen. Maandag, in de gietende regen, was het aan de beurt van de Dierenbescherming, of ik niet een maandelijkse donatie wou doen - kleinste bedrag was 150 kr. Ik legde hen uit dat ik geen dieren eet. Ook geen eieren of andere dierlijke melkproducten, en als iedereen dat zou doen het er voor de dieren al veel beter zou uitzien. Toen waren ze wel even uit hun lood geslagen - 1 van hen gaf toe dat hij zelf wel vlees eet. Daar was ik dan weer verbaast over. 'Maar in de plaats doe ik dit' (rondgaan voor donaties in de gietende regen) zei hij.

Kortzichtig

Het eerste probleem met ons consumptiegedrag is dat we veel te ver staan van het voedselverwerkingsproces - we zien niet hoe een dier wordt gehamerd, gekeeld, gevild, gesneden en verhakt. Het tweede is dat we niet de werkelijke 'prijs' betalen van het voedsel dat we eten. De echte kost voor het milieu - vervuiling inbegrepen. Zo is de reële prijs voor een hamburger niet 2,5 euro maar 200 dollar. Dan zou je wel eens 2x nadenken voor je beslist de drive-thru van de McDonalds te nemen.

Promo pack 2 kg kippenborsten

De dieren liefhebbende Zweden hebben graag dat de vleesafdeling in hun plaatselijke supermarkt goed gevuld is. Ik ergerde me afgelopen week verschrikkelijk aan een postergrote advertentie op de parking van de ICA Maxi: koop een verpakking van 2 kilogram kippenborsten - beter voor het milieu. Hoe ze dat met elkaar verbinden begrijp ik langs geen kanten. Hoe dan ook, het blijft een feit dat die 8 filets van kippenborsten ooit 4 levende hennen waren.

Moose on the loose

Het is een feit! Wat onmogelijk leek is werkelijkheid geworden. De mythe is doorbroken. Het mysterie onthult!

Er zijn wel degelijk elanden in Zweden. Ik heb mijn eerste 'echte', 'wilde' eland gezien. Spijtig genoeg waren de omstandigheden niet ideaal en het scheelde niet veel of mijn eerste ontmoeting met een eland was in aanrijding.

Avondje swappen

Gisterenavond tussen 18 en 21u ben ik naar een swap-feestje geweest. Een superleuk concept waar alleen vriendinnen op zijn uitgenodigd (dus de echtgenoot heeft een carte blanche om heel de avond naar sport te kijken op TV - in dit geval Club Brugge tegen Real Madrid, 2-2 btw). Je brengt spullen mee die je niet meer gebruikt of draagt. Dat kan gaan van accessoires en make-up, decoratie, tot kleren en schoenen. Alles wordt samen gebracht en dan kan je door de spullen van anderen gaan en gratis meenemen wat je maar wilt. Echtgenotes en kinderen mag je niet swappen. Maar dat zou ik toch nooit doen want er is geen betere dan de mijne.

Heer in het verkeer

Ok, waar was ik? De swap was aan de andere kant van Gotenburg, in een gehuurd zaaltje in Partille. Toen ik naar huis reed stond ik wegens werken nog een kwartiertje in de file, dus het was bijna half 10 toen ik bijna thuis was. Ik reed op mijn gemakje en ondanks het latere uur reed er toch een auto voor me. Zoals gebruikelijk is in Zweden ben je 'een heer in het verkeer', dus ik hield mooi mijn afstand. En maar goed ook...

Het gebeurde op de Björlandavägen ongeveer tussen Lexby en Östergärde (voor diegenen onder jullie die het willen googelen), waar aan de rechterzijde alleen maar velden liggen, maar links toch redelijk wat huizen staan. Net toen ik de muziek wat luider had gezet en wat aan het meezingen was, deed de auto voor mij een manoeuvre en ging op zijn rem staan. En toen zag ik van voor zijn auto een vrouwtjes eland in de gracht springen en het veld ingaan waar ze even bleef stilstaan. Ik heb er al foto's van gezien, maar ik was danig onder de indruk van de omvang van het dier! Een kolossaal hoofd en lichaam en daar dan relatief dunne poten onder. Ik was eigenlijk blij in het veilige metalen omhulsel van onze Volvo te zitten. De mensen in de auto voor mij waren ok, alleen de kap van hun linkerspiegel was eraf.

En zo zie je maar weer: be careful what you wish for.

Menselijke barometer

Ik voel het in mijn botten

Om de een of andere reden ben ik veel gevoeliger geworden voor het weer en vooral dan voor weersveranderingen. Misschien komt het omdat de verschillen in temperatuur hier veel hoger zijn. De ene dag is het 22 graden en de volgende is het 12. Of heeft het iets met de vochtigheid te maken? We wonen ten slotte vlak aan de zee en aan het bos en op een koude, grijze, mistige dag voel ik dat in 'mijn botten' - ik lijk wel een oud vrouwke met jicht of een oorlogsveteraan die het veranderen van het weer op voorhand in zijn blessure kan aanvoelen.


Vaak heb ik last van migraines en die vallen opvallend veel samen met kouder worden en komen vaak op vlak voor stormachtig weer. En de koude voel ik in mijn nek en schouders - maar dat geldt voor iedereen hier. Ik ben al begonnen met het innemen van extra vitamine D, want dat helpt me om een betere nachtrust te hebben.

Inzinking

Misschien komt het door het veranderen van het weer - laten we het daarop steken - en mijn slechte nachtrust, maar 2 dagen geleden was ik tijdens het boodschappen doen niet zo fris in mijn hoofd. Ik had net 2 winkels gedaan en om je een idee te geven van mijn gemoedstoestand: toen bleek dat zoiets simpels als een fles huisazijn volledig uit voorraad was kreeg ik bijna een inzinking. (Om de een of andere reden is azijn in Zweden geen dagelijks product en komt het in het gebruiksonvriendelijke formaat van 250 tot 500 ml en dan ook nog in super zwaar glas.)

Beetje verstrooid

Hoe dan ook, mijn laatste stop was onze lokale supermarkt, waar ik ongeveer een half uur binnen was. Toen ik buiten kwam zag ik van ver dat de koffer van mijn auto - met boodschappen van de vorige winkels - wagenwijd openstond. Ik had de koffer wel toegedaan na het nemen van de boodschappentassen maar waarschijnlijk was er een obstructie en dan gaat de klep weer helemaal open. Maar dat had ik niet gezien omdat ik al op weg was om een winkelkarretje te halen. Alhoewel de auto een eindje van de ingang van de winkel stond was er toch niets weg, zelfs niet mijn doos waspoeder of rollen wc-papier. Dat zou pas een reden geweest zijn om een inzinking te krijgen.

Lejre

Het Deense platteland

De zomer is absoluut achter ons en ik realiseer me dat er een paar toffe ervaringen waren die ik ben vergeten te delen. In juli verbleven we 3 nachten in het Deense platteland in een dorpje genaamd 'Lejre'. We hadden er een verbouwde schuur met prachtige tuin helemaal voor ons alleen. Het was ook nog eens goed weer en de omgeving was prachtig om te verkennen.

Jaarlijks congres

De reden waarom we in Lejre verbleven is dat het niet ver is gelegen van Kopenhagen. En daar moesten we dit jaar zijn voor een congres. In Gothenburg maken we deel uit van een Engelse gemeente van JW's en omdat er niet genoeg Engelse groepen/gemeenten zijn in Zweden om een congres te organiseren is ons district niet bepaald volgens land, zoals in België, maar volgens regio - in dit geval Scandinavië, dus ook Denemarken en Noorwegen horen daarbij. De afgelopen jaren hebben we dus ons jaarlijks congres gehad in Silkeborg (Denemarken), Helsingborg (Zweden) en dit jaar Kopenhagen (Denemarken). Het was dan ook nog eens een internationaal congres, dwz dat er afgevaardigden waren van over heel de wereld, oa Hawai'i, USA, Japan, Columbia en Brazilië. Super aanmoedigend en maar weer eens in de levende lijve ondervonden hoe uniek het is deel uit te maken van een verenigde, liefdevolle en hartelijke organisatie.