Op voorhand moesten we een vragenlijst invullen met onze wensen en voorkeuren. Die waren bvb; dicht bij B's werk en de natuur, winkels binnen fietsafstand, openbaar vervoer op wandelafstand, liefst 3 slaapkamers (eigen slpk, gastenkamer, bureautje), rustig....
Maar laten we verder gaan met het schema:
woensdag; Anki pikt ons op aan het hotel om te beginnen aan de 'huizenjacht'. Er staan 4 huizen op het programma en dat stelt ons niet gerust. Dat komt misschien omdat we in China 31 appartementen hebben gezien op 2 dagen en er 3 bij waren die we zagen zitten. Onze voorkeur werd toen voor onze neus ingenomen door een ander koppel. Maar, geen paniek.
Huis 1:
Is gelegen in Lilleby. Een typische plattelandsomgeving met veel paardenliefhebbers en heerlijk pittoreske Zweedse boerderijen in vrolijk blauw, rood en geel. Het huis zelf is moderner en ligt naast een nieuwe wijk met alleen een buur links en rechts. Uitzicht vooraan is op een schooltje en de achterkant grenst aan een heuvelachtig rotsig bos(je). Het 'klikt' meteen met de eigenares Karin. Ze is geboren in Korea en samen met haar tweelingzus geadopteerd door een Zweeds koppel. Haar Engels is perfect - ze heeft dan ook 11 jaar in de USA gewoond voor haar studies en blijven plakken. Maar erna is ze teruggekeerd naar Zweden en met een Zweedse ingenieur getrouwd. Samen hebben ze 2 kindjes van 4 en 8 jaar. Hun huis hebben ze 1,5 jaar geleden laten bouwen. Je merkt dat er veel liefde is ingestoken. En alle ruimtes zijn goed benut. Nu gaan ze 2 jaar naar Amerika om haar doctoraat te halen. Ze is psychologe met als specialisatie kanker bij vrouwen.
We voelen ons meteen thuis en de standaard is gezet. Als de andere 3 huizen niet meevallen hebben we onze nieuwe nestje gevonden.
Huis 2:
Aan het einde van een doodlopende straat met een grote tuin. Het dak van het tuinhuis is aan reparatie toe want de bliksem is er onlangs ingeslagen. Het huis zelf is nogal ouderwets en aan wat verfrissing toe. Het heeft iets weg van een bungalow, maar is nogal donker binnen. De keuken is klein en van de kelder zouden we maar 1 kamer mogen gebruiken. Het 'feel good gevoel' is er niet. De kachel is een oud Zweeds model dat niet te hard mag branden want dan kan hij barsten, horen we. Oeps...
De eigenaars zelf zijn lieve, leuke mensen. We hebben al zo vaak te horen gekregen dat Zweden gereserveerde mensen zijn, maar in de praktijk is dat niet zo. We ontmoeten overal innemende mensen - maar meer daarover in een ander verslagje. Ze verhuren hun huis voor 2,5 jaar omdat ze een zeiltocht naar de Caraïben gaan maken - hoe cool is dat! (vandaar de boot in de tuin) Ik heb al zin om te vragen of ik mee mag. Ze hebben veel ervaring met zeilen, dus ze zijn niet aan hun proefstuk toe.
Maar deze boot gaan we toch niet nemen.....
Huis 3:
Dit huis heeft ons helemaal van onze sokken geblazen. Het is zeer modern en heeft niet het huiselijke gevoel als huis nr 1, maar de locatie is super super uniek. Het is gelegen in Andalen - een redelijk afgesloten wijk met voornamelijk vakantiehuizen (30 km/u is de speedlimit)- en dan ook nog eens vlak aan de waterlijn. Het uitzicht vanop de bovenverdieping is adembenemend. De hele doorlopende ruimte boven lijkt recht uit een architecturaal designboek te komen. Verbluffende keuken, eetplaats voor 8 en living met maar liefst 3 (!) sofa's. Hier zouden we alvast geen ruzie moeten maken over het beste plaatsje in de zetel. Ik heb wel minder het gevoel dat ik thuiskom. In totaal is het 25 m2 groter dan huis 1, maar hier en daar gaat er ruimte verloren aan bergingshoekjes en de gang beneden is zo breed dat je er een dansbal kan houden. Aangezien de kans zeer klein is dat dat ervan zal komen hebben we onze bedenkingen bij de indeling.
Tanja, de Duitse eigenares, heeft een zoontje van 4 en een au pair, dus voor haar is het wel handig beneden een extra speelhoek met sofa te hebben. De kamers zijn hier meer van elkaar afgesloten. Terwijl ze in huis 1 eerder in elkaar doorliepen. Tanja heeft het huis 1,5 jaar geleden gekocht na een bezoek van 10 minuten. Het was spiksplinternieuw en ze was nog maar pas in het land - haar registratie moest zelfs nog gebeuren. Het huis moet haar behoorlijk wat gekost hebben. Later horen we dat er in Goteburg extra belastingen te betalen zijn op huizen met zicht op zee.
Pffff, we hebben het moeilijk. Op naar huis 4. In stilte wens ik dat het niet te mooi is want anders wordt het nog heel moeilijk beslissen. Het is alvast duidelijk dat de standaard van huizen hier ietwat anders is dan in China.
Huis 4:
Is gelegen ten Oosten van de stad, dus minder interessant voor dagelijks vervoer naar Volvo. De wijk en het uitzicht kunnen bij lange niet tippen aan de vorige 3 huizen. Het is ook het kleinste van de 3 en gebouwd door een Turkse familie wat je wel merkt aan de donkere kleuren van de keuken en vloeren en de keuze van decoratie. 1 van de 3 broers woonde in het huis, maar is in januari overleden. De familie wil het huis nog niet verkopen. De broer die ons de rondleiding gaf had het best moeilijk om niet emotioneel te worden. We vinden het spijtig voor hen, maar dit is echt geen huis voor ons. Hier zouden we ons niet goed voelen.
Tot vrijdagochtend krijgen we de tijd om te beslissen. En de slapeloze nachten beginnen...
We voelen ons meteen thuis en de standaard is gezet. Als de andere 3 huizen niet meevallen hebben we onze nieuwe nestje gevonden.
Huis 2:
Aan het einde van een doodlopende straat met een grote tuin. Het dak van het tuinhuis is aan reparatie toe want de bliksem is er onlangs ingeslagen. Het huis zelf is nogal ouderwets en aan wat verfrissing toe. Het heeft iets weg van een bungalow, maar is nogal donker binnen. De keuken is klein en van de kelder zouden we maar 1 kamer mogen gebruiken. Het 'feel good gevoel' is er niet. De kachel is een oud Zweeds model dat niet te hard mag branden want dan kan hij barsten, horen we. Oeps...
De eigenaars zelf zijn lieve, leuke mensen. We hebben al zo vaak te horen gekregen dat Zweden gereserveerde mensen zijn, maar in de praktijk is dat niet zo. We ontmoeten overal innemende mensen - maar meer daarover in een ander verslagje. Ze verhuren hun huis voor 2,5 jaar omdat ze een zeiltocht naar de Caraïben gaan maken - hoe cool is dat! (vandaar de boot in de tuin) Ik heb al zin om te vragen of ik mee mag. Ze hebben veel ervaring met zeilen, dus ze zijn niet aan hun proefstuk toe.
Maar deze boot gaan we toch niet nemen.....
Huis 3:
Dit huis heeft ons helemaal van onze sokken geblazen. Het is zeer modern en heeft niet het huiselijke gevoel als huis nr 1, maar de locatie is super super uniek. Het is gelegen in Andalen - een redelijk afgesloten wijk met voornamelijk vakantiehuizen (30 km/u is de speedlimit)- en dan ook nog eens vlak aan de waterlijn. Het uitzicht vanop de bovenverdieping is adembenemend. De hele doorlopende ruimte boven lijkt recht uit een architecturaal designboek te komen. Verbluffende keuken, eetplaats voor 8 en living met maar liefst 3 (!) sofa's. Hier zouden we alvast geen ruzie moeten maken over het beste plaatsje in de zetel. Ik heb wel minder het gevoel dat ik thuiskom. In totaal is het 25 m2 groter dan huis 1, maar hier en daar gaat er ruimte verloren aan bergingshoekjes en de gang beneden is zo breed dat je er een dansbal kan houden. Aangezien de kans zeer klein is dat dat ervan zal komen hebben we onze bedenkingen bij de indeling.
Tanja, de Duitse eigenares, heeft een zoontje van 4 en een au pair, dus voor haar is het wel handig beneden een extra speelhoek met sofa te hebben. De kamers zijn hier meer van elkaar afgesloten. Terwijl ze in huis 1 eerder in elkaar doorliepen. Tanja heeft het huis 1,5 jaar geleden gekocht na een bezoek van 10 minuten. Het was spiksplinternieuw en ze was nog maar pas in het land - haar registratie moest zelfs nog gebeuren. Het huis moet haar behoorlijk wat gekost hebben. Later horen we dat er in Goteburg extra belastingen te betalen zijn op huizen met zicht op zee.
Pffff, we hebben het moeilijk. Op naar huis 4. In stilte wens ik dat het niet te mooi is want anders wordt het nog heel moeilijk beslissen. Het is alvast duidelijk dat de standaard van huizen hier ietwat anders is dan in China.
Huis 4:
Is gelegen ten Oosten van de stad, dus minder interessant voor dagelijks vervoer naar Volvo. De wijk en het uitzicht kunnen bij lange niet tippen aan de vorige 3 huizen. Het is ook het kleinste van de 3 en gebouwd door een Turkse familie wat je wel merkt aan de donkere kleuren van de keuken en vloeren en de keuze van decoratie. 1 van de 3 broers woonde in het huis, maar is in januari overleden. De familie wil het huis nog niet verkopen. De broer die ons de rondleiding gaf had het best moeilijk om niet emotioneel te worden. We vinden het spijtig voor hen, maar dit is echt geen huis voor ons. Hier zouden we ons niet goed voelen.
Tot vrijdagochtend krijgen we de tijd om te beslissen. En de slapeloze nachten beginnen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten