dinsdag 27 december 2016

Van easy naar breezy

De laatste weken was het een beetje stil op de blog. Dat komt omdat we warmere oorden hebben opgezocht in Khao Lak (Thailand). Vanuit Göteborg gaat er een rechtstreekse vlucht naar Phuket en van daaruit was het nog twee uur met de bus (5 tussenstops aan andere hotels) naar ons hotel gelegen aan het Pak Weep strand.



Weg van de drukte en het uitgaansleven in Phuket. Met stranden die grotendeels zijn afgelijnd door oerwoud. Geen vervuiling op het strand, zacht en fijn zand en hier en daar een eenvoudig strandrestaurant. Een paar keer hebben we een motorbike gehuurd en zijn naar de Bang Niang markt en het centrum van Khao Lak (15 km) gereden.

Het hotel - Pullman - was tiptop in orde. Meer dan genoeg zwembaden en ligstoelen. Net genoeg andere gasten om het gezellig te maken, maar niet te veel, zodat er altijd genoeg plaats was tijdens het ontbijt en geen gedrum aan het buffet.

De natuur in en rond het hotel was prachtig. Geurende exotische bloemen, grote vlinders, kleine gekko's, kikkeretende varanen. En overal kleine Thaise eekhoorn-acrobaten. Tweekleurig of volledig wit en constant in de weer. Heel grappig om naar te kijken, vooral als ze op hun dode gemakje aan hun achterpootjes uit de boom hingen om een koekje of nootje te eten - gegeven door het personeel van het restaurant.

Er waren twee kleine gym's waar we regelmatig een uurtje op de loopband stonden om o.a. de pannenkoeken van het ontbijt eraf te werken. En ook op het strand heb ik een paar keer heerlijk gejogd. Het massagesalon naast de deur stond vaak op de agenda - heerlijk om een uurtje gemasseerd te worden met het geluid van de branding op de achtergrond. En dan schelpjes rapen op de weg terug.

Ondertussen zijn we terug en het winterondergoed en wintertruien zijn uit de kast gehaald. De vloerverwarming had meer dan een dag nodig om het huis weer op te warmen. We hebben stormweer - weinig regen maar vooral veel stevige rukwinden die de tuinmeubels op het terras alle kanten opblazen. Af en toe kraakt het dak maar ik heb er alle vertrouwen in dat het niet gaat vliegen.

woensdag 7 december 2016

Wie het schoentje past... moet er eerst over struikelen

In de beschaafde, Zweedse cultuur is er toch wel 1 gewoonte die ik geweldig vervelend vind. Wanneer je ergens op bezoek bent is het normaal dat je je schoenen af doet aan de deur. Prima, geen probleem tot daar. Maar het lijkt wel een nationale sport om dat zo onordelijk als mogelijk te doen. Heel de inkomhal veranderd in een gevechtsveld van schoenen. Hindernissen waar je gemakkelijk over kan vallen en je nek breken. In veel huizen zijn er geen voorzieningen om je schoenen netjes weg te zetten - een schoenenrek heet dat - en liggen de schoenen van de kids permanent rond te slingeren.

In de gym waar we naartoe gaan zijn er wel schoenenrekken maar toch lijken velen de functie ervan niet te kennen en vinden het nodig hun foodwear strategisch te plaatsen zodat jij dan allerlei bochtenwerk moet doen om heelhuids door de inkomhal te geraken. Je kan het beschouwen als een opwarming voor de rest van je workout.


woensdag 30 november 2016

Politieke invloed

Nog maar pas kregen we via de media een hoop kritische commentaren te verwerken over de nieuw verkozen president van de Verenigde Staten. Voor mij de-ver-van-mijn-bed-show. 'Welke invloed heeft dat nu op mijn persoonlijke leven?' Dacht ik.

Maar de wereld is een dorp en alles is met elkaar verbonden. Het koppel dat hun huis aan ons verhuurd woont in de VS. Zij doet er onderzoek en het is nog de vraag of de Trump regering het onderzoek van haar univ zal blijven steunen. Ze willen graag een jaar langer blijven (wat perfect zou matchen met ons jaartje verlenging), maar weet pas eind februari of dat kan. Dat wordt dus spannend afwachten.

zondag 20 november 2016

Bambi in het kwadraat

Vorige week was ons lief ree'tje weer in de tuin, en deze keer was ze niet alleen! In Juni zag ik haar voor de laatste keer en toen had ze een gigantische buik.

Nu kon ik het resultaat zien, want ze was samen met haar jong, dat al even groot is als haar. Zoals steeds was ze super alert en haar grote oren gingen alle kanten op. Ik kon hen een hele tijd bekijken vanuit het raam boven. Ze hadden geen haast waardoor ik vele foto's en zelfs een filmpje kon maken.

Heerlijk moment waar ik helemaal gelukkig van word.

Mama links, jong rechts

donderdag 10 november 2016

Nordic welness

Sinds begin deze maand heb ik een fitnessabonnement bij Nordic welness. Dat is een keten met verschillende filialen en de dichtstbijzijnde ligt 3 km van hier. Gemakkelijk te bereiken met de fiets dus. Benjamin is er al lid. Van Volvo krijgt hij jaarlijks een budget om aan sport/welzijn/ontspanning uit te geven en daardoor is zijn eigen bijdrage voor een abonnement in de gym zeer klein.

Ik mis onze eigen loopband - die eenzaam in Sleidinge staat weg te kwijnen, en heb het me al vaak beklaagd dat we hem toch niet mee verhuisd hebben.

Hoe dan ook, ik heb een oplossing gevonden door naar de gym te gaan. Buiten lopen is nu echt wel een uitdaging. Liefst behoud ik mijn oren, neus en wimpers - die er deze dagen af zouden vriezen bij een loopje in de natuur. De loopband is zowat het enige toestel dat ik gebruik in de fitness. En heel af en toe de roeimachine. Maar meestal ben ik wel 45 tot 90 minuten in de weer. Onlangs tot lichte irritatie van een technieker die al alle lampen in het plafond had nagekeken en ongeduldig wachtte om de laatste te vervangen - die boven de loopband waar ik nu net een duurloop op aan het doen was.

Vaak is er afleiding in de gym. Vooral de breedgeschouderde en spierpompende krachtpatsers voeren graag een performance op. Af en toe lijkt er een voorhoofds- of halsader te zullen springen, of een oog uit zijn kas te zullen stuiteren. En het gekreun en gehijg doet vermoeden dat er een bevalling op komst is. Maar al bij al toch wel wat grappig en dan moet ik mij beheersen om niet luidop te lachen.

Minder leuk vind ik het wanneer sporters tijdens het gewichtheffen de gewichten van hun toestel op het einde van een oefening laten neervallen/knallen. Gelukkig heb ik een redelijk goed evenwicht op de loopband want ik ben al een paar keer danig geschrokken en bijna van de band gesprongen.

maandag 7 november 2016

De winter is in het land

De herfst heeft hier plots plaats moeten maken voor de winter. Van een 10-12 graden vorige week naar -5 graden. Vanmorgen ben ik met de fiets naar de gym gereden en het was KOUD. Ondertussen heeft het op 3 dagen ook al 3 keer gesneeuwd. Rond kwart voor 3 vanmiddag reed ik met de auto naar het shoppingcenter om nieuwe mutsen en sjaals te kopen. De sneeuw was toen lichtjes aan het dwarrelen en leek wel horizontaal te bewegen ipv verticaal naar beneden te vallen. Toen ik om 4u buiten kwam was het 1) al donker 2) nog steeds lichtjes aan het sneeuwen, maar omdat het vroor bleef hij wel liggen.

Op weg naar huis heb ik heel voorzichtig gereden want het lag er glad bij. Gelukkig reden alle andere chauffeurs ook heel rustig. Ik voelde me helemaal niet veilig met de zomerbanden nog op de auto. Volgend de Zweedse wet moet je op 1 december winterbanden hebben - als het sneeuwt - tenminste. We zijn nog maar begin november. Ik vrees al voor de rest van de winter. Misschien moet ik mij ingraven onder een hoop dekens en plaids en een winterslaap doen?

woensdag 26 oktober 2016

Paddenstoelen en zwammen

Het is blijkbaar het seizoen om zwammen te plukken in het bos. Maar wegens mijn gebrek aan kennis begin ik er niet aan (alhoewel de onderstaande kaart zou kunnen helpen). Ik zou niet graag mezelf en mijn wederhelft vergiftigen. Gelukkig zijn er in de winkel verschillende soorten te verkrijgen. Niet duur en vers. Je kiest ze zelf uit en doet ze dan in een papieren zak, dan blijven ze lang lekker in de koelkast.


dinsdag 25 oktober 2016

Zweedse uitdrukkingen

Anderstalige preekwoorden en zegswijzen klinken vaak heel gek als je ze letterlijk vertaald. Maar ze geven wel meer inzicht in een cultuur en daarom heb ik hieronder enkele Zweedse uitdrukkingen verzameld.
  • Ingen ko på iset: geen koe op het ijs - alles is ok
  • Ingen fara på taket: geen gevaar op het dak - alles is ok
  • Rund under fötterna: het is rond onder de voeten - dronken zijn
  • Inte alla höns hemma: niet alle kippen zijn thuis - zeg je over iemand die niet al te slim is
  • Inte alla hästar i stallet:  niet alle paarden staan in de stal - zeg je over iemand die niet al te slim is
  • Ge tillbaka för gammal ost: oude kaas teruggeven - wraak nemen
  • Skogstokig: bosgek - stapelgek zijn
  • Skägget i brevlådan: de baard in de brievenbus - op heterdaad betrapt zijn
  • Det ligger en hund begraven: er ligt daar een hond begraven - er is iets verdachts aan de hand
  • Göra en höna av en fjäder: een kip maken van een veer - van een mug een olifant maken
  • Köp inte grisen i säcken: koop geen varken in een zak - koop geen kat in een zak
  • Borta bra men hemma bäst: elders is het goed maar thuis is het beter - Oost, west, thuis best

zaterdag 22 oktober 2016

Weersuitdrukkingen

Als er iets is wat bijna alle mensen ter wereld gemakkelijk en veel doen, dan is het wel praten over het weer. Een kille herfst, te hete zomer? Het wordt allemaal uitvoerig besproken in de wachtrij bij de beenhouwer of aan de bushalte.

Voor het geval je ooit staat aan te schuiven bij de bakker in Zweden, hieronder enkele nuttige uitdrukkingen die te maken hebben met het weer.

zondag 16 oktober 2016

Een stofzuiger opeten

Op het gebied van zoetigheden heb ik mij nog niet echt laten gaan. Dat komt misschien ook doordat de fijne patisserie ver te zoeken is. (de weegschaal is dankbaar)

Een voorbeeldje: 1 van de Zweedse delicatessen is een gebakje met als naam 'Dammsugare' oftewel, 'stofzuiger'. De buitenkant bestaat uit groene (!) marsepein en de uiteinden worden in chocolade gedipt. Binnenkant is een boter/cacao/marsepein mengeling.

Ik zou al geweldige honger moeten hebben om zo'n gebakje naar binnen te werken....
Misschien als ik een paar dagen niet gegeten heb.
En op sterven na dood ben.
En het de enige voeding is die nog te vinden is in de supermarkt.
En het gratis weggegeven wordt.
Ik denk dat het wel duidelijk is dat ik er niet warm voor loop.

Blijkbaar heb je een Nederlandse variant 'het mergpijpje', ook alweer een zeer appetijtelijke naam. Geef mij toch maar een stukje fruitbiscuit taart of eclair of Bresilienne'ke. Mmmmm

maandag 10 oktober 2016

Warme sokken en koppen thee

Ja, amai mijne frak. Mijne winterfrak dan. Want die kan ik al goed gebruiken. En de mutsen en handschoenen zijn ook al uitgehaald. Het is hier nu rond de 9 graden, maar met de typische koude zeewind voelt het veel kouder aan.

Ik heb nu al meer dan een week een keelontsteking en de bijhorende prikkelhoest die om de een of andere reden vooral 's nachts het ergste is en mij en mijn wederhelft uit de slaap houdt.

Het is het seizoen voor thee'tjes met honing en sapjes met gember en citroen. En veel verse groentesoep. De theelichtjes branden zelfs overdag in de woonkamer en daar geniet ik eigenlijk wel van. En ik heb ook een nieuwe voorraad dikke winterkousen gekocht. Met rendiertjes en hartjes op, dus daar word ik helemaal happy van.
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Ik ben mentaal helemaal voorbereid op de komende winter. De tweede nu voor ons, dus ik weet wat er komt. Er staan een aantal nieuwe hobbyprojectjes op mijn verlanglijstje. De naaimachine mag uit de hoes en het pentekenen zal ook weer herbeginnen. Mijn collectie tweedehands boeken is gegroeid en ga ik op koude, donkere dagen onder handen nemen.

En het scheelt ook wel dat we de tweede week van december voor 2 weken naar Thailand gaan om onze vitamine D aan te vullen. Dus daar kijk ik ook al enorm naar uit!

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

maandag 3 oktober 2016

Het Kunstmuseum van Göteborg

Veel cultuur voor 40 SEK

Het is herfst en ook de winter komt eraan en dat zijn goede seizoenen om mijn museum-jaarpas te gebruiken. Die heb ik voor de verpletterende som van 40 SEK (4 euro) gekocht en kan ik een jaar lang in 5 grote musea in Göteborg gebruiken:
  • Röhsska museet
  • Göteborg konstmuseum
  • Göteborgs stadsmuseum
  • Sjöfartsmuseet Akvariet
  • Göteborgs Naturhistoriska museum
Voorlopig ligt mijn score op 1/5. Ik ben allen nog maar in het Kunstmuseum geweest. Maar dan wel 3 keer omdat het zo groot is dat je bijna 1,5 uur nodig hebt om 1 verdieping te doen. En er zijn er 6. Het zijn vooral de bovenste verdiepingen die ik persoonlijk het meest de moeite vind. Want daar hangen schilderijen van enkele Oude meesters (1450-1750) in prachtige staat. Ook het werk 'Double portret' (1754) van Alexander Roslin is oogverblindend mooi. Er zijn zoveel details te bewonderen. Mijn andere persoonlijke favorieten zijn Carl Larsson, Sofie Ribbing en PS Krøyer. 

Zelfportret samen met dochtertje Britta

Carls Larsson (1853)

Carl had het in de eerste fase van zijn leven niet gemakkelijk. Zoals bij veel kunstenaars het geval is groeide hij op in een arm gezin. Op 13 jarige leeftijd moedigde zijn leraar hem aan te gaan studeren aan de kunstacademie van Stockholm. Om de kosten te dekken werkte hij als fotograaf. In Stockholm leerde hij zijn eerste vrouw kennen. Tragisch genoeg stierf ze in het kraambed bij de bevalling van hun tweede kind. En de twee kinderen uit dat huwelijk stierven zelf ook zeer jong. Daardoor had hij regelmatig last van depressies. 

Bij zijn tweede vrouw Karin had hij acht kinderen: Suzanne, Ulf, Pontus, Lisbeth, Britta, Matts, Kersti en Esbjörn. Zijn familie was vaak het onderwerp van zijn aquarellen. Wat ik zo leuk vind is dat je zijn liefde voor zijn gezin goed kan zien in zijn werken. En dat de liefde wederzijds was zie je aan de guitige snoetjes van zijn kinderen. 

Van zijn schoonvader kreeg hij een huis in Dalarna en daar richtte de familie een gezellige thuis in. Het huis is nu een museum en heeft een sterke invloed op de Zweedse binnenhuisarchitectuur.

PS Krøyer (1851)

Hip Hip Hurra
De Deen Peder Severin Krøyer begon zeer vroeg met schilderen. Op zijn 14de ging hij studeren aan de Deense kunstacademie. Later had hij het geluk dat een rijke tabakshandelaar en kunstverzamelaar zijn studiereizen door Europa (Italië, Spanje en Frankrijk) financierde. 

Toen hij in Skagen ging wonen begon hij deel uit te maken van de plaatselijke kunstenaarsgroepering. In de winter bleef hij in Kopenhagen. De zomers waren voor Skagen. Blijkbaar was het daar zeer gezellig. Iets te gezellig. Want zijn vrouw Marie had een affaire met een componist en verwachtte diens kind. Een scheiding volgde en 4 jaar later overleed Peder op de nog veel te jonge leeftijd van 58 jaar.


Sofie Ribbing (1835)

Heel veel informatie kan je op internet niet vinden van haar. Het is een Zweedse geboren in 1835 en heeft veel gereisd. Ze woonde o.a. in Londen, Rome en Den Haag. Haar schilderij 'Boys drawing' is een meesterwerk. Het lijkt wel een foto.

De Fürstenberg collectie 

Pontus Fürstenberg (1827) was een rijke textielfabrikant, geboren en getogen in Göteborg. Al op 33 jarige leeftijd had Pontus een interesse in kunst. Hij verzamelde die niet alleen maar handelde er ook in. Pontus was al lang verliefd op de dochter van een rijke bankier. Die vond hem niet goed genoeg voor zijn dochter. Maar ze bleven elkaar in het geheim ontmoeten tot Göthilda's vader overleed. Toen kon Pontus op 52 jarige leeftijd eindelijk trouwen met zijn grote liefde. Omdat ze ondertussen een rijke erfgename was kreeg hij opeens een gigantisch kapitaal ter beschikking en kon hij naar hartenlust tijd en geld investeren aan zijn tweede liefde - kunst. Zijn passie had een goede invloed op vele Zweedse en buitenlandse kunstenaars. Hij gaf hen kledij, onderdak en geld voor een opleiding in Parijs. Als dank gaven velen hem schilderijen als terugbetaling. Tegen het einde van de 19de eeuw had hij de grootse en meest invloedrijke kunstcollectie van Zweden. Die is nu te bewonderen op de 6de verdieping van het Kunstmuseum in de Fürstenberg galerij.


Wees selectief

Verder kan je in het kunstmuseum van Göteborg nog schilderijen van Rembrandt, en de meer abstractere van Pablo Picasso, Henry Moore and Louise Nevelson bewonderen. Op enkele na is geen enkel schilderij beschermt door glas. Dus je kan met je neus tot op het canvas. Er loopt wel constant een bewakingsagent rond. En omdat we nogal vrij lang over de bovenste twee verdiepingen hebben gedaan zijn we die kerel meermaals tegen gekomen. Het scheelde niet veel of we waren BF's geworden.

In totaal zijn er 70.000 kunstwerken te bekijken; schilderijen, sculpturen, video's en foto's. Dus kies je best op voorhand de afdeling uit die je wil bezoeken. Want je tent opslaan in het museum mag (voorlopig) niet.

Double portret van Alexander Roslin (1754)
Carl Larsson
Carl Larsson
Sofie Ribbing (1864)
http://goteborgskonstmuseum.se/english/

vrijdag 30 september 2016

Geen fratsen met Frasse

Hoog tijd om nog eens een verslagje uit te brengen over mijn avonturen in de manege. Het zou de titel van een Tiny boek kunnen zijn 'Tiny in de manege'.

Vorige week waren we in België en heb ik mijn rijlessen moeten missen *auw, dat deed pijn in het hart*. Dus gisteren was ik er graag bij om iets na 4 uur op mijn fietsje te springen richting rijschool. Maar ik heb toch ook de tijd genomen om in het bos te genieten van de prachtige effecten van de herfst. Overal begint oranje en rood het groen over te nemen en het pad zelf was bedekt met gedroogde naalden van de bomen. Alhoewel er veel wind was had ik het niet koud. De zon schitterde goud en koper tussen de bomen en herfst heeft een typische geur waar ik kalm van word. Met andere woorden, het bos was een sprookje.

Aangekomen aan de manege sprong ik vol vreugde van mijn fietsje. En het eerste wat ik altijd doe is het lessenrooster bekijken,. Deze keer des te spannender want het is een nieuwe serie van 4 weken, dus weer een nieuw paardje. Ik hoopte stilletjes om niet 1 van de grote vurige paarden te hebben (Donelli, Brownie, Split). In de plaats stond de naam van de kleinere, redelijk nieuwe bruinrode/schimmelkleurige 'Frasse' op de lijst.
Yes, leuk! Een nieuwe kennismaking.

Vanaf het begin was het duidelijk dat we goede maatjes zouden worden. Frasse is 1 van de weinige paardjes die je met een gerust hart en zonder halster in zijn eigen stal kan verzorgen en optuigen. Geen streken, niet tegengewerkt, maar in alle rust op zijn hooi staan knabbelen en braaf 1 voor 1 zijn hoeven aangegeven om te laten uitkuisen. Een droom bij het klaarmaken. Natuurlijk was dan nog de vraag hoe het rijden zou zijn, want dat is toch weer anders bij elk paard.

Frasse is een enorm meewerkend en actief paardje. Ik moest hem alvast niet uit zijn stal sleuren, maar hij kwam dartel naast me lopen richting arena. Regelmatig moest ik hem intomen want het liefst van al sloeg hij draf over om meteen in galop te gaan. En het was natuurlijk ook niet de bedoeling dat hij het paard voor ons omver zou kegelen. Galopperen op hem gaat heel natuurlijk en voelt aan als zweven! Vooral wanneer hij door de bochten gaat is het een heerlijk gevoel om soepel mee te buigen, dan is het even alsof je 1 en dezelfde bent.

Hij is ook zeer alert en intelligent (zeker niet afgestompt) en houdt alles wat de andere paarden doen in de gaten - zelfs de paarden van de juniorenklas in de arena naast ons. Ik hou ervan om veel te praten tegen mijn paard tijdens het rijden en daar reageerde hij steeds op met een oortje naar achter.

Ik heb er een maatje bij!

donderdag 29 september 2016

Geen vallende pingpongballetjes maar vallende eikeltjes

We zijn nu alweer een paar dagen terug thuis. Alhoewel ik moet zeggen dat we ons zowel in ons huis in Sleidinge als hier thuis voelen. En dat is een grote luxe want er zijn veel mensen die zich nergens thuis voelen en wij hebben 2 thuishavens.

We zitten nu midden in de herfst, wat een prachtig seizoen is. De blaadjes zien vallen is heel rustgevend en heerlijk om door te wandelen. De blaadjes blijven hier ook liggen waar ze vallen, geen gedoe met opruimen of wegblazen.

En niet alleen de blaadjes vallen. Ook de eikeltjes vallen van de eikenbomen. En omdat ons huis omringd is door een houten terras horen we die eikeltjes dan ook luid en duidelijk vallen. Vooral 's nachts als je in je bed ligt en het buiten muisstil is. De eerste keer is dat een beetje schrikken *Wat was dat geluid?* Maar nu weten we wat het is en het is best gezellig.

dinsdag 27 september 2016

De grijze krulletjes club

Vorige week waren we een weekje in België. Het was nodig om wat praktische dingen te regelen zoals naar de dokter gaan voor voorschriften en het aanvullen van onze medicijnen, het oerwoud van de tuin een kopje kleiner maken, een kappersbezoek (helft van de prijs ivm Zweden) en familiebezoekjes.

Wat me opviel

  1. De Belgische wegen zijn er niet rustiger op geworden
  2. Overal werken en files
  3. De jachtigheid in het verkeer 
  4. Vlamingen zijn stressers. Ze willen alles tegelijk doen en nemen veel te veel hooi op de vork
  5. Fruit en groenten zijn stukken goedkoper en ook nog lekkerder. 
  6. Vergrijsde bevolking. Vooral veel oude dametjes met het typische grijze, korte krulletjes kapsel. Het lijken wel allemaal klonen van elkaar. Ik denk echt dat dit iets typisch Vlaams is. In andere landen zie je dat kapsel niet zo vaak.

zaterdag 17 september 2016

Kungälv

Op een half uurtje rijden van onze deur ligt het kleine stadje Kungälv. Het ligt vlak naast de E6 die een belangrijke verbindingsroute is met Oslo. Je zou er snel voorbij rijden maar toch heeft het genoeg troeven om even halt te houden.

Bohus ford


De huidige grenzen van de Scandinavische landen lagen vroeger helemaal anders. Kungälv was bijvoorbeeld een hele tijd de hoofdstad van Noorwegen. In 1308 werd het Bohus fort gebouwd ter verdediging tegen Zweedse aanvallen. In 1658 werd de Vrede van Roskilde gesloten. De grens van Noorwegen, op dat moment deel van het Koninkrijk van Denemarken (om het nog een beetje ingewikkelder te maken), werd naar het noorden verplaatst, waardoor het fort in Zweden kwam te liggen. 


Soldaatje spelen


En toen waren de rollen omgekeerd en was het aan de Noren om het Zweedse fort te belegeren (boys and their toys). In 1678 had Noorwegen een strijdkracht van 16.000 soldaten op overschot om het fort twee maanden te beleggen. En omdat die soldaten af en toe een verzetje nodig hadden schoten ze in die periode een 25.000 tal kanonskogels op het fort af. En toch konden ze het Bohus fort niet ten val brengen. Het hield stand tot de komst van hulptroepen, uit een andere regio van Zweden. Blijkbaar hadden die even tijd nodig om tot daar te marcheren. Tijdens het wachtten waren er wel 500 van de 900 verdedigers gesneuveld.


Verval


Na de strijd werd het fort opnieuw voor een groot deel herbouwd, maar werd in 1789 verlaten. Gedeelten van het fort werden opgeblazen. Gesproken van totale oneerbied voor hun historisch erfgoed. Daarna was het nog een tijd een gevangenis. In de negentiende eeuw werd het fort definitief verlaten, waarna mensen uit de omgeving het hebben gebruikt als plaats om stenen te verzamelen voor nieuwe gebouwen. En waarschijnlijk om hun nieuwe oprit aan te leggen. Gelukkig lieten ze nog wat stenen en muren overeind. En die kan je vandaag gaan bezoeken. Een van de 4 torens is zelfs nog in goede staat. 

Laagseizoen: 22 augustus tot 19 juni, za- en zondag van 11 tot 16 u. 90 SEK per volwassene, 50 SEK studenten en kinderen
Hoogseizoen: 20 juni tot 21 augustus alle dagen van 10 tot 18 u. 100 SEK per volwassene, 60 SEK studenten en kinderen

http://www.bohusfastning.com/sv/


Oud centrum


Maar Kungälv heeft nog veel meer te bieden dan een hoop oude stenen. Het oude centrum van de stad is een plaatje en heeft veel weg van 1 groot openlucht museum. Verschillende typisch houten Zweedse huizen geven het stadje heel veel karakter. Het is heel moeilijk om hier lelijke foto's te nemen.

Je kan je auto op de parking aan het fort achterlaten en dan over de rivier naar de kerk wandelen. Er naast ligt een Italiaans restaurant. Van daar kan je naar links wandelen. Hier en daar liggen aan de rechterkant mooie openbare parkjes en tuinen en er is een wandelroute die je tot op de heuvel voert van waar je een mooi zicht hebt op het fort, de rivier en de omliggende heuvels.

Zetterlöfska hus


Van de vele mooie pastelkleurige huizen was er eentje dat ik absoluut wou zien. Het Zetterlöfska huis dateert van 1762 en is 1 van de oudste huizen van Kungälv. Gelukkig is het monenteel geklasseerd als nationaal monument want je weet nooit met de lokale gewoonten om forten af te breken voor bouwmateriaal. Boven de deur hangt de Latijnse vertaling van de bijbeltekst uit Psalm 4:8: 

"In vrede wil ik mij neerleggen en ook slapen, Want gij, ja, gij alleen, o Jehovah, doet mij in zekerheid wonen." - (Nieuwe Wereldvertaling).




Winkelcentrum

Na ons ontspannende geslenter door het oude stadsgedeelte was het een hele verrassing om opeens achter de hoek een winkelstraat met terrasjes en shoppingcenter te zien liggen. Kungälv heeft genoeg te bieden om je een hele dag geamuseerd te houden. Maar het beste moest nog komen.

Outlet koekjesfabriek

Het is heerlijk om in Kungälv rond te lopen want overal ruik je een vanille koekjesgeur.  En dat komt omdat de grootste fabrikant (sinds 1888) van koekjes in Scandinavië er gehuisvest is. En wat nog leuker is, naast de fabriek ligt een outlet koekjes winkel waar je aan zeer gereduceerde prijzen een grote voorraad koekjes, wafeltjes en crackers kan indoen. En daar zijn we eventjes uit de bol gegaan. 

Ma tot vrijdag 10 tot 18 u
Za 10 tot 13 u



 

 


donderdag 15 september 2016

Kruipende pingpongballetjes

Het is al heel de week straaaalend weer. Zo rond de 25 graden, weinig wind en blauwe lucht. Ideaal dus. Niet zoals de (weeral overdreven) hittegolf die nu België teistert. Heel af en toe heeft het dus ook wel voordelen wat noordelijker te wonen.

Als het goed weer is vind ik het leuk om buiten te werken en omdat het gras al is afgereden dacht ik eraan de ramen te kuisen. Hoog tijd. Niet zozeer omdat de ramen zelf zo vuil waren, maar eerder wegens alles dat rond de ramen hing. En met 'alles' bedoel ik insecten. En met 'insecten' bedoel ik joekels van spinnen.

Aan 1 raam zat een kanjer van een kruisspin. Ik moest een paar keer met mijn ogen knipperen en goed nadenken om een definitie te plakken op wat ik in het hoekje zag hangen. Grijze pingpongbal? Maar neen, er stond een kruis op het dikke vette ronde spinnenlijf. Met de hulp van de borstel - zodat ik ver buiten 'val bereik' kon blijven heb ik de spin doen vallen en toen ze het terras raakte maakte ze een luid 'pok' geluid. Identiek aan het geluid van een stuiterend pingpongballetje! Freaking me out! Een kordate klop met de borstel was genoeg om er een einde aan te maken. Maar toen had ik vieze sluimerige spinnen ingewanden over heel mijn terras. Het leek wel een horrorfilm (niet dat ik daar naar kijk).

Dus de volgorde van kuisen was:
eerst de spin zoeken (meestal te vinden in het midden van het web)
met een doek of borstel uit web halen
dood trappen of kloppen met de borstel of baseballknuppel
ramen en omlijsting kuisen in de volle geruststelling dat de spinnen niet meer als pingpongballetjes uit de lucht kunnen vallen.

woensdag 14 september 2016

Tina Turner

Als mensen mijn naam vragen zeg ik soms 'Tina. Zoals Tina Turner, maar ik kan niet zingen'. En dat geheugensteuntje helpt hen vaak om mijn naam te onthouden.

Zondag ontmoette ik een Koreaans meisje:
'What is your name?' vroeg ik haar.
'Min Hie. But for a lot of people it is too difficult to remember, so you can say Minnie.'
'Ok, my name is Tina, like the singer Tina Turner, but I can not sing as well as her.'
Waarop Minnie een paar keer met haar ogen blinkte...'I don't know Tina Turner...'
Euh, watte?
'Maybe that is because you are too young ...' Oh lala, en ik word oud.

Waar gaat het naartoe met de algemene kennis van de jeugd als ze niet eens meer weten wie Tina Turner is? Trivial Pursuit moet dringend een herziene versie maken. En laat Michael Jackson en Albert Einstein dan ook maar uit de vragen.

dinsdag 13 september 2016

maandag 12 september 2016

Low battery

Wel, wel, we zijn er niet aan ontsnapt. En ik vond dat ik zo goed bezig was. Geen slecht humeur, geen dipjes, geen vermoeidheid of concentratiestoornissen. 'Yes!' dacht ik, 'daar zijn we mooi aan ontkomen. Ik ben echt in de wieg gelegd voor vegan food! Easy peasy.'

Niet dus. Het dieptepunt van mijn dieet - dat normaal op dag 3 ligt - was bij mij dus gisteren. Van zodra ik mijn ogen open deed was het duidelijk dat het geen gemakkelijke dag zou worden. Verschrikkelijke keelpijn en mijn energiepijl was zo laag dat je er zelfs geen limbo dans onder kon maken. En na de zoveelste banaan en perzik begon ik te fantaseren over frieten met stoverijsaus en een sappige vleesbrochette.*

Wokje troost

Maar, daar ben ik niet te lang stil bij blijven staan en ik heb 's avonds een grote wok gevuld met verse groenten, olijven en kappers en dat was dan mijn bakje troost (want koffie drink ik ook niet).

Met de hulp van Dafalgan codeïne kon ik een paar uurtjes slapen. Vanmorgen was de energie nog steeds ver te zoeken. Maar na een sessie in onze IR sauna voelde ik me alweer een heel stuk beter. Echte veganisten eten zelfs geen honing, maar dat vind ik toch wat overdreven. En de paar lepeltjes hebben goed geholpen tegen de keelpijn.

Down.... of niet?

Een beetje ontmoedigend is het gewichtsverlies. 1,5 kg op 1 week:
62,5 - 61,8 - 61,7 - 60,9 - 60,8 - 60,9 - 61 - 61
De week was sterk begonnen maar nu blijf ik op een drempeltje steken. Mijn lichaam denkt waarschijnlijk dat ik in een concentratiekamp ben terecht gekomen en hamstert elk grammetje vet. Mijn hoofddoel was eigenlijk niet afvallen, maar gezonder eten en me daardoor energieker voelen. Nog 2 dagen op groeten en fruit en dan ga ik rijst en glutenvrije pasta aan het dieet toevoegen. Mmmmm, daar kijk ik ZO naar uit. Bijna even veel als een bakje frieten met mayonaise...

* (We zijn volgende week in België, dus wie weet....)

zaterdag 10 september 2016

Thaise kookles

Huplala, dag 6 van de vegan 10 daagse zit er ook al weer bijna op. En er zijn nog altijd geen slachtoffers gevallen. Dat verwacht ik ook niet echt meer, we zijn voorbij de kritieke eerste dagen.

Ondertussen heb ik weeral een aantal dingen bijgeleerd:

  1. A banana a day keeps the bad mood away (geweldige maagvuller in combinatie met ander fruit gemixed als smoothie). Bananaaa!
  2. Cocos- en amandelmelk zijn volledig plantaardig en goede vervangers voor koeienmelk. Persoonlijk vind ik ook dat ze veel beter smaken! Cocosmelk geeft een heerlijk subtiel (niet te overheersend) exotisch bijsmaakje aan smoothies.
  3. Wat aan te vangen met gember? Vroeger kocht ik altijd vol met goede voornemens een 'knots' gember (hoe heet dat eigenlijk?). Maar het bleef meestal bij een paar koppen zeer straffe gemberthee. De rest van de gember werd slecht en kon ik na 2 weken weggooien. Ik kan nu *met enige fierte* zeggen dat ik gember verslind. Ik was na 4 dagen al toe aan een nieuwe knots. Heerlijk in sapjes, in Thaise soep... En dat brengt me bij het volgende punt
  4. Na experimenteren kwam de inspiratie en de kookles die ik 2 jaar geleden in Thailand nam weer naar boven. Met als resultaat een super lekkere cocos soep waar ik geweldig fier op ben en Benjamin en ik ons buikje dik mee hebben gegeten. Het recept (niet volgens grootmoeders wijze, want zover ik weet was mijn oma een Hongaarse en dan zou dit Goulash soep zijn):
  • 1 rode ui
  • 1 gele paprika
  • 1 rode paprika
  • 1 plantje verse koriander
  • verse gember in schijfjes
  • 2 teentjes knoflook in fijne schijfjes
  • 2 grote rijpe tomaten
  • boschampignons in schijfjes (gewone champignons en oesterzwam kan ook, maar er zit minder smaak in)
  • 1 blik (biologische) cocosmelk
  • citroenpeper of zwarte peper
  • gemalen koriander
  • Alles hierboven tegelijk een tiental minuutjes koken
  • Als afwerking vers limoensap van 1 limoen na het koken toevoegen
  • Gesnipperde bospijpuitjes over de soep strooien en eventueel overschot van de verse koriander
  • Ogen toe doen en denken dat je in Thailand bent
  • Je kan ook scampi's of kippenreepjes toevoegen en met wat basmati rijst opdienen, dan heb je een volwaardig gerecht

Smaklig måltid!

donderdag 8 september 2016

Smögen

Een populair badplaatsje aan de Westkust

Onlangs ontdekten we met veel plezier een super leuk dorpje aan de Zweedse Westkust. 130 kilometer ten Noorden van Göteborg ligt het gezellige en sfeervolle eiland Smögen. Het is een erg populaire bestemming onder zomertoeristen en kan jaarlijks op honderdduizenden bezoekers rekenen. Daarmee is het één van Zweden’s meest bezochte zomerbestemmingen. Het was ons meteen duidelijk waarom het zo populair is.

Nog voordat je Smögen bereikt loont het de moeite even halt te houden aan de parking voor de brug die Smögen met het vasteland verbind. Daar heb je een heel mooi overzicht over het volledige dorp en alle aan- en afvarende bootjes. Vooral in de ochtend en tegen de avond is het een komen en gaan.
Er zijn houten trapjes en picknickplaatsen langs de rotswand aangelegd. En je kan nog hogerop gaan en boven op de heuvel van een panoramazicht over de archipel genieten. Overal eilandjes zo ver je kan zien.

De tijd van toen...

Van zodra je in het centrum komt krijg je een heerlijk nostalgisch zomergevoel. De hoge houten herenhuizen in frisse pastelkleuren nemen je mee terug in de tijd. In een paar ervan is een tweedehands of antiquiteiten winkel gehuisvest. Je weet nooit of je hier de Scandinavische decoratie vangst van je leven doet. Auto's mogen niet in het centrum dus is het heerlijk slenteren, al dan niet met een ijsje of verse smoothie in de hand.

Smögenbryggan (Smögenpromenade)

Bijna alle straatjes en steegjes van Smögen komen op de gezellige kade uit. En dat is dan ook de grootste attractie van het dorp. De houten promenade van 1 kilometer lang begint aan de vissersmarkt van de oude vissershaven. Je kan in de vismarkt trouwens heel het jaar rond dagelijks komen smullen in 1 van de restaurants.

Kijken en bekeken worden

Aan de zeekant van de promenade ligt het vol met bootjes en jachten in alle maten en kleuren. Het valt op dat hier verschillende soorten mensen komen - dat zie je dan ook wel aan het formaat van hun boot. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom zoveel zeilers hier graag met hun bootje aanmeren want Smögen heeft massa's winkels, café’s, bars en restaurants waar je gezellig buiten kan zitten. Al genietend van een verse garnaalsalade met een glaasje witte wijn kan je al de bedrijvigheid om je heen gadeslaan. Smögen voelt een beetje aan als de Zweedse versie van Saint Tropez.

Aan het einde van de promenade kom je op het rotsige Vallevikstrand, waar de durvers van de toren kunnen duiken en de niet-durvers (dat is de categorie waar ik in val) een zandkasteel kunnen maken.

Haringvangst

De haven van Smögen wordt al sinds de zestiende eeuw gebruikt en is de daarop volgende eeuwen steeds belangrijker geworden. Eind negentiende eeuw was de economische piek voor de zeevaart. Toen zorgde de succesvolle haringvangst ervoor dat Smögen de belangrijkste uitvoerder in Europa was. Je kan nog steeds opslagplaatsen en zouterijen zien op de Noordelijke promenade.

Alhoewel er nog altijd vissers zijn en je hier heerlijk verse vis kan kopen (of voor je laten bereiden) ligt de focus niet meer op visvangst. Vandaag de dag is Smögen vooral een badplaats en één van de meest bezochte jachthavens in Scandinavië.

Het zomerseizoen loopt van mei tot midden september. De haven is elk seizoen toegankelijk en verschillende omliggende winkels zijn heel het jaar rond in het weekend open. Sommige van de restaurants in de visveiling zijn elke dag open.