Geen fratsen met Frasse

Hoog tijd om nog eens een verslagje uit te brengen over mijn avonturen in de manege. Het zou de titel van een Tiny boek kunnen zijn 'Tiny in de manege'.

Vorige week waren we in België en heb ik mijn rijlessen moeten missen *auw, dat deed pijn in het hart*. Dus gisteren was ik er graag bij om iets na 4 uur op mijn fietsje te springen richting rijschool. Maar ik heb toch ook de tijd genomen om in het bos te genieten van de prachtige effecten van de herfst. Overal begint oranje en rood het groen over te nemen en het pad zelf was bedekt met gedroogde naalden van de bomen. Alhoewel er veel wind was had ik het niet koud. De zon schitterde goud en koper tussen de bomen en herfst heeft een typische geur waar ik kalm van word. Met andere woorden, het bos was een sprookje.

Aangekomen aan de manege sprong ik vol vreugde van mijn fietsje. En het eerste wat ik altijd doe is het lessenrooster bekijken,. Deze keer des te spannender want het is een nieuwe serie van 4 weken, dus weer een nieuw paardje. Ik hoopte stilletjes om niet 1 van de grote vurige paarden te hebben (Donelli, Brownie, Split). In de plaats stond de naam van de kleinere, redelijk nieuwe bruinrode/schimmelkleurige 'Frasse' op de lijst.
Yes, leuk! Een nieuwe kennismaking.

Vanaf het begin was het duidelijk dat we goede maatjes zouden worden. Frasse is 1 van de weinige paardjes die je met een gerust hart en zonder halster in zijn eigen stal kan verzorgen en optuigen. Geen streken, niet tegengewerkt, maar in alle rust op zijn hooi staan knabbelen en braaf 1 voor 1 zijn hoeven aangegeven om te laten uitkuisen. Een droom bij het klaarmaken. Natuurlijk was dan nog de vraag hoe het rijden zou zijn, want dat is toch weer anders bij elk paard.

Frasse is een enorm meewerkend en actief paardje. Ik moest hem alvast niet uit zijn stal sleuren, maar hij kwam dartel naast me lopen richting arena. Regelmatig moest ik hem intomen want het liefst van al sloeg hij draf over om meteen in galop te gaan. En het was natuurlijk ook niet de bedoeling dat hij het paard voor ons omver zou kegelen. Galopperen op hem gaat heel natuurlijk en voelt aan als zweven! Vooral wanneer hij door de bochten gaat is het een heerlijk gevoel om soepel mee te buigen, dan is het even alsof je 1 en dezelfde bent.

Hij is ook zeer alert en intelligent (zeker niet afgestompt) en houdt alles wat de andere paarden doen in de gaten - zelfs de paarden van de juniorenklas in de arena naast ons. Ik hou ervan om veel te praten tegen mijn paard tijdens het rijden en daar reageerde hij steeds op met een oortje naar achter.

Ik heb er een maatje bij!