donderdag 29 september 2016

Geen vallende pingpongballetjes maar vallende eikeltjes

We zijn nu alweer een paar dagen terug thuis. Alhoewel ik moet zeggen dat we ons zowel in ons huis in Sleidinge als hier thuis voelen. En dat is een grote luxe want er zijn veel mensen die zich nergens thuis voelen en wij hebben 2 thuishavens.

We zitten nu midden in de herfst, wat een prachtig seizoen is. De blaadjes zien vallen is heel rustgevend en heerlijk om door te wandelen. De blaadjes blijven hier ook liggen waar ze vallen, geen gedoe met opruimen of wegblazen.

En niet alleen de blaadjes vallen. Ook de eikeltjes vallen van de eikenbomen. En omdat ons huis omringd is door een houten terras horen we die eikeltjes dan ook luid en duidelijk vallen. Vooral 's nachts als je in je bed ligt en het buiten muisstil is. De eerste keer is dat een beetje schrikken *Wat was dat geluid?* Maar nu weten we wat het is en het is best gezellig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten