Out of office

Na maanden aftellen is het zover! Vanavond om half 10 stijgen we op voor een lange vlucht naar Thailand. We gaan ons 2 weken koesteren in de warme Thaise zon (vitamine D!) en warme golven van de Andaman zee.

Ons hotel ligt aan Kamala strand:

En dat heeft een kleine boulevard met winkeltjes, terrasjes en massagesalons:

Ons hotel heet 'Sunprime Kamala beach' :

Veel groen

Zicht op de omliggende heuvels

Swimming in te pool!

Gezellige restaurants

En erna in de gym alles eraf lopen - geen straf met zo'n uitzicht!

Have a good Monday!

Tekening van Alfred Basha

Grapje

Laissez rouler

Niets zo gevaarlijk als met een fiets rijden wanneer er ijs en sneeuw op de weg ligt. Oh, wacht... er is toch iets dat nog gevaarlijker is! Rijden met een fiets wanneer er ijs en sneeuw op de weg ligt ZONDER remmen.

Dat was voor kort mijn probleem. Omdat de winter nu echt begonnen is kon ik het niet meer uitstellen om onze elektrische fiets naar de fietsenmaker te brengen. En de dichtstbijzijnde is 18 km van hier... Tijdens die 18 km kom je een flink aantal hellingen tegen. Typisch aan hellingen is dat ze behalve naar boven erna ook weer naar beneden gaan. Als je onze fiets laat uitbollen haalt die gemakkelijk 25 tot 30 km/u in het naar beneden rijden. En dat is niet zo tof wanneer je aan de voet van de heuvel een bocht van 90 graden moet nemen.

Bij mijn avontuur van woensdag kwam er veel remmen met de voeten aan te pas en snelheid afremmen door in de graskant te rijden. Nadat ik in een wijk bijna op een bestelwagen reed aan een T-kruispunt* besloot ik steeds van de fiets te stappen bij de afdaling van een heuveltje. Dan is 18 km een lange afstand....

Dus toen ik eindelijk in de fietsenwinkel kwam voelde ik mij als een Viking die na een tocht van maanden plunderen eindelijk terugkomt in zijn geboortedorp. De weg terug naar huis (met de bus) was gelukkig minder avontuurlijk.

Gisteren ben ik ons stalen (aluminium) ros terug gaan ophalen en de weg naar huis liep over rolletjes! De remmen zijn gemaakt en op de wielen liggen winterbanden. Dus de natte en gladde plassen vormen nu geen gevaar meer! De winter mag nu echt beginnen.

(*uiteindelijk kwam ik in een haag terecht. Dat was de betere keuze, aangezien een haag je zachter opvangt dan de façade van een bestelwagen.)

Leuke Zweedse weetjes

Jezelf tegen de muur smijten

Hällsvik

Hoog tijd voor een paar foto'tjes van onze omgeving. De zee kunnen we niet zien vanuit ons huis, maar op een paar minuten stappen staan we aan de haven. En die ziet er zo uit:

Kemrum

Kaarsen en theelichtjes consumeren we hier aan de lopende band. Dus was het niet verwonderlijk dat onze gas-aanstekers ineens allemaal tegelijk leken op te raken. Mijn missie was dan ook snel een butaan navulling te vinden om de aanstekers nieuw leven in te blazen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Want die hervullers vallen blijkbaar in de categorie 'gevaarlijk goed' en na een aantal vruchtloze pogingen kwam ik te weten dat je die dus niet zomaar in de supermarkt of bij de drogist vinden. Je moet ervoor naar de Biltema - een winkel gespecialiseerd in huis/tuin/auto- en campinggerei, en ook in gevaarlijk chemisch materiaal. Er is een aparte ruimte waar de verf-, lak- en gasprodukten worden opgeslagen, de zogenaamde 'Kemrum'. Kem, zijnde kemi of chemie en rum is niet de Caraïbische alcoholische drank maar is het Zweedse woord voor kamer.

Allemaal heel veilig, behalve dan als je in die ruimte zelf bent, dan ben je in de gevaarlijkste zone van heel Göteborg. Als er dan per ongeluk een lucifer wordt aangestoken (of een hervulbare aansteker wordt getest) kunnen ze na de explosie je verkoolde onderdelen van de maan schrapen. Maar na mijn gevaarlijke missie kan ik melden dat de kaarsen en theelichtjes hier weer en masse branden. Soms al vanaf half 5 in de namiddag, zeker wanneer het een regenachtige dag is.

Loppan gaat op de loop

Inhaalles

Dit rijseizoen was ik op een paar kleine paardenbeetjes na blessurevrij - tot gisteren. Normaal rij ik niet op zaterdag, maar B moest naar de univ voor zijn opleiding en ik had nog een les in te halen, dus stond ik gepland voor een rijles op zaterdag ochtend. Ik doe liever een inhaalles op zaterdag dan op vrijdag omdat de lesgeefster Chatrine heel goed is en veel persoonlijke aandacht geeft aan elke ruiter.

Loppan

Het is de laatste dagen zonnig weer met een blauwe hemel, heerlijk dus om op de fiets naar de rijschool te bollen en te genieten van de mooie herfstkleuren. Mijn paard voor de les was Loppan, ik heb vroeger nog een paar keer op haar gereden maar kon er mij niet veel meer van herinneren. Ze komt traag op gang voor draf en galop en reageert niet zo goed op aansporingen via de kuiten. Ook is ze niet zo happy om je gewicht te dragen tijdens galop dus moet je rechtstaan in het zadel. Dankzij Chatrine's hulp heb ik toch nog iets goeds terechtgebracht van de les. De oefeningen op wenden gingen fantastisch goed met Loppan. Ze reageerde heel goed op mijn heupbewegingen en ik kon mijn cirkels mooi afwerken.

Hop hop hop paardje in galop

So far so goed. Na de les moest ik haar aftuigen en naar de weide brengen. In totaal waren we met 4 paarden. Er was me gewaarschuwd dat ik zeer voorzichtig moest zijn bij het loslaten omdat ze als een pijl uit een boog kan weglopen. En dat is inderdaad gebeurd, nog voor we aan de weide waren sloeg er in haar hersenen een zekering door want ze liep er ineens als een raket vandoor en trok mij erachter aan. Ik heb het touw snel los gelaten maar kon niet vermijden tegen het asfalten wegdek getrokken te worden. Auwie. Vel van mijn arm, blauwe plek op heup, pijnlijke kuit en whiplash. Tegen 500 kg paardenkracht kan je niet veel beginnen.

Er gingen meteen een paar mensen achter haar aan en ik kreeg ook hulp om mezelf van het wegdek te schrapen. Een paar minuten later stond madam al in de wei - gewoon vanuit stilstand over de omheining gesprongen. (Loppan was vroeger een springpaard en kan blijkbaar gemakkelijk over 1m 60). Alles om bij haar maten en het voedsel te zijn.

Ikea neemt Taskrabbit over

Taskrabbit is een bedrijf waar freelance klussers (meer dan 60.000) zich bij aansluiten om hun diensten aan particulieren aan te bieden. Voorlopig bestaan ze alleen in Engeland en Amerika. Via Taskrabbit (letterlijk vertaald is dat 'kluskonijn') kan je bvb een afvoer laten vernieuwen, dakpan vervangen, hek laten verven, of... nu dus ook ... Ikea kastje in elkaar laten zetten. Het zal menige echtelijke ruzie helpen voorkomen.

Voedsel in de natuur vinden

Het is de periode van het plukken van wilde paddenstoelen, maar daar waag ik mij niet aan. Ik riskeer geen voedselvergiftiging om een paar euro's uit te sparen. De Zweden hebben hier veel meer ervaring mee en trekken met mandjes de bossen in.

Nu heb ik onlangs een Deense website gevonden die je helpt eetbare plantjes in de natuur te herkennen. Ook de seizoenen en locaties worden aangegeven.  http://vildmad.dk/en/landscapes

Tot nu toe waag ik mij alleen aan wilde frambozen en aardbeien, blauwe bessen en braambessen. De duidelijk herkenbare dingen dus. Geen spoedopname nodig.

Hop hop hop, paardje in galop

Het nieuwe rijseizoen (aug-dec) is eind augustus terug begonnen en daar was ik heel blij mee na een zomer zonder lessen. Vroeger reed ik 2 x per week, dat heb ik nu veranderd naar 1 x, op donderdag. Dat kwam omdat ik te veel lessen verloor als we met vakantie gingen of een weekje naar huis gingen. En soms moesten we ook uitnodigingen van vrienden voor een etentje afslaan omdat ik op vrijdagavond les had.

Een seizoen bestaat uit kleinere reeksen van 4 a 5 weken. Elke reeks rij je op een ander paard. Ik ben in augustus begonnen met boerenpaard George en nu rij ik op Frasse. Een klein, gevoelig paardje. Fel en bijterig in de stal maar zeer gehoorzaam in de ring. Ik verbaas me er keer op keer over hoe onderdanig paarden worden eens je in hun zadel zit.

De les gisteren was super leuk. Draven en galopperen over balken en kleine hindernissen. Frasse is zo gevoelig dat ik vaak alleen met het aanpassen van mijn zit van stap naar draf kan overgaan en van draf naar galop. En dat is fantastisch vooral als je de opdracht krijgt te draven vanaf letter A en in galop te gaan vanaf E, het spoor te volgen en dan wenden voor een paar hindernissen die hij dan feilloos neemt. Het voelt dan even alsof je vliegt. Spijtig genoeg duren die momenten te kort. Vooral als we 1 voor 1, ieder om beurt een oefening moeten doen. Dan is de les snel om natuurlijk.

Frasse

Tina met een zakje wortelen... "give them to me"

Tijgerpistoleekes en Karmelieten

Ons weekje België zit er alweer op. Eigenlijk waren het maar 6 dagen en die zijn voorbij gevlogen.

Maandag

's Avonds aangekomen en na meer dan een uur wachten op de luchthaven op een Hertz huurwagen konden we naar Gent bollen. Om 22u was het daar een happy weerzien met ma, Rudi en Jocelyne. En ook met de Belgische bieren en de Franse wijnen.

Dinsdag

Dagje in de tuin werken, haag snoeien, onkruid uittrekken, gras afrijden. De geleende Volvo camionette vullen en alles afvoeren naar het containerpark. Ook nog naar de apotheker en de Post. Omdat het mooi weer was hebben we onszelf erna getrakteerd op frieten met stoofvlees op een terrasje aan de Watersportbaan.

Woensdag

Werkdag voor Benjamin. Ik moet er ook vroeg uit om met ons ma'tje naar het ziekenhuis te gaan voor de behandeling van haar 2e oog tegen katarakt. Omdat we zo vroeg zijn zitten ze nog op schema in het ziekenhuis. Erna gaan we samen naar de Delhaize voor wat boodschapjes. In de namiddag ga ik naar de Decathlon (eindelijk, daar wacht ik al lang op) waar ik een rijbroek en rijdhandschoenen koop. Die kosten in Zweden een pak meer. 's Avonds komt B ook bij ma, waar we samen een vers gekookt potje wok binnensmikkelen. Want eten smaakt beter in compagnie.

Donderdag

Werkdag voor Benjamin. Voor mij tijd om de ramen te kuisen, de spinnen te lijf te gaan - die gelukkig nog geen tropische proporties hebben - en het terras eens goed met bleekwater te kuisen. 't Ziet er allemaal mooi en fris uit, vooral met de tuin die net proper staat. Allez, we hebben toch een paar dagen om te genieten van het resultaat van ons werk.
Een wandelingetje naar de winkel is ook geen straf omdat het zo'n mooi weer is. Onderweg spring ik op de bots een modern kapsalon binnen in het centrum van Sleidinge. Gelukkig kan ik nog een afspraak maken voor vrijdag!

Vrijdag

Naar de kapper en de schaar erin! Hoog tijd. In Zweden betaal je al snel het dubbel of meer. Dus de kostprijs van mijn vliegticket is al een stuk terugbetaald. In de namiddag heeft B vroeger gedaan met werken en rijden we naar onze B&B in Herselt. Omdat we langs de Antwerpse ring moeten zijn we eventjes onderweg. De verkeersdrukte is er niet op verbeterd in België. Gelukkig ligt onze B&B in het groen en kunnen we daar tot rust komen. En een lekkere pasta op een terrasje doet ook deugd. Ik heb de smaak van bier drinken te pakken - of misschien komt dat omdat we terug in België zijn? Het goede weer zal er ook wel iets mee te maken hebben. Karmeliet is mijn favoriet. Heerlijk om zo'n kelk gouden drank langzaam uit te nippen. Daar kan toch geen colaatje tegenop?

Zaterdag

De dag van onze trailrun van 15k (topografisch eigenlijk 15,9k) in Averbode. Het weer is omgeslagen. Nog steeds 15 graden, maar heel de dag miezerregen. Tijdens het lopen is dat niet erg. Hier en daar moeten we een zandheuvel over en dat bijt in de kuitjes. Maar het is een mooi parcours. Soms heb ik door de paarse heide, stippelpaddestoelen en naaldbomen zelfs het gevoel dat ik in Zweden ben. Eventjes val ik over boomwortels in het gras omdat ik bijna naast het pad moet lopen voor wandelaars (en dat heeft niets te maken met de Karmeliet van de vorige avond). Na 10 km is er een kleine bevoorradingspost, maar ik draag mijn eigen drinken in een rugzakje. Toch neem ik een halve energybar en daar voel ik even later al de impact van. Ik kom door mijn dipje en als ik ook nog eens de ideale haas vind - een vrouw die net het goede tempo loopt - haak ik aan tot een kilometer voor de finish. Ik schrik dat we er ineens zijn. Zonder horloge had ik geen enkel idee van mijn tijd of afstand. Benjamin staat aan de finish op me te wachten. Die is natuurlijk al lang binnen en had zelfs genoeg tijd om zich in de auto te gaan omkleden.
Bemodderd rijden we naar mijn zusje en schoonbroerke in Tienen waar we worden getrakteerd op een warme douche en kraakverse pistoleekes! Mmmmm, dat missen we wel in Zweden, vooral de tijgerpistoleekes! In de namiddag ga ik effe shoppen met mijn zusje en dat doet deugd, dat doen we veel te weinig. Het wordt een gezellige avond met mijn broer, schoonzus en neefjes erbij. Tristan en Rune worden groot en het is plezant met de deugnieten te kunnen spelen. Alweer een geslaagde dag. Voldaan rijden we terug naar Gent.

Zondag

Opstaan! Tijd om onze traditie met onze lieve vrienden Jean en Lea'tje verder te zetten: luxe ontbijt bij Cassis op de Vrijdagmarkt. Altijd super gezellig en omdat we elkaar zo weinig zien weten we altijd goed waarover te babbelen, de tijd vliegt voorbij!

Over de middag nog even naar huis waar de wasmachine volle toeren draait. De valies al maken en hier en daar opruimen. Dan naar de bakker voor een biscuit fruittaartje (hebben we ook niet in Zweden) om bij ma te gaan binnensmikkelen. 's Avonds gaan we met Marnix iets eten en dan zet ik de twee af aan de snookerhal. Ik ga nog even naar huis om wat op te ruimen en even te rusten vooraleer ik ze weer ga ophalen. 23u eindelijk oogjes toe want ik ben zeer moe.

Maandag

5u30 gaat de wekker af, bweik, ik ben echt geen ochtendmens.
6u valies in de koffer, laatste keer rondkijken in huis, afsluiten en weg!
6u30 weeral file....
7u40 aankomst luchthaven, huurauto inleveren, valies inchecken
8u oef, ontbijten in de lounge
9u10 boarden en bye bye België!

Lopen onder de Zweedse vlag in België

Benjamin in actie

Zijn we in Zweden?

Ik loop in het donkerblauw (achterkant, hoe plezant)

Prachtig natuurreservaat

Beloning na de loop

Kanelbullens dag

De Zweden zijn zot op hun kaneelbroodjes, liefst bij de koffie. En wat doe je dan, ter ere van je geliefkoosde zoeternij? Er een feestdag van maken! Sinds 1999 vieren de Zweden op 4 oktober nationale Kanelbullens dag. Zelfs Zweden die in het buitenland wonen zullen deze dag niet laten voorbijgaan zonder hun tanden in het zachte kaneel/boter gebak (lees: kilocalorieën!) te zetten.

De kanelbulle heeft zo'n lange geschiedenis dat de Zweden het nodig vonden er extra aandacht aan te besteden. Het is echt wel het meest bekende Zweedse gebakje. De datum van 4 oktober is gekozen omdat het niet mocht samenvallen met andere voedselthema dagen. Zoals zijnde (verschiet niet):

19 januari Popcorndag
22 januari Wijndag
1 februari Vegetarische dag
3 februari Wortelcake dag
5 februari Nutella dag
15 februari Frambozen gummisnoepjes dag
25 februari Pompelmoes dag
28 februari Pannekoekendag
9 maart Tomatensaus dag
12 maart Worstendag
13 maart Mazarintaart dag
25 maart Wafeldag
12 april Zoethout (drop) dag
20 april Zuurstokdag
5 mei Kebabdag
11 mei Chocoladebollen dag
15 mei Kardemummabullens dag
20 mei Whiskydag
27 mei Muffindag en ook Kaasdag
enz, enz ....

Voor meer info
http://kanelbullensdag.se/en/
https://temadagar.se/temadagar-2017/

Deadlines and deathrides

Als er iets is waar ik een hekel aan heb is het te laat vertrekken naar de luchthaven en je heel de weg ernaartoe gestresseerd voelen. En waar ik nog meer een hekel aan heb is op tijd vertrekken en dan bijna heel de weg in de file staan. Dat overkwam ons dus op maandagavond, op weg naar thuisland België.

16u 

Thuis vertrokken. Ruim op tijd want de rit duurt maar 45 min en de vlucht is pas om 18u05, inchecken is om 17u35.

16u20 

We komen in een file terecht. Geen probleem, dit zal maar even duren want het is altijd file om door deze tunnel te komen.

16u25 

De file blijft duren, ook na de tunnel. Eigenlijk zit heel de ring rond Göteborg toe. Zo erg hebben we het nog nooit meegemaakt. We beginnen aan ons haar te trekken en onze nagels op te eten. Het schuift traag op. De paar kilometers duren een eeuwigheid.

17u 

Eindelijk komen we aan onze afrit en kunnen we op de autostrade. Nog een lange snelle rit naar de luchthaven en we kunnen onze vlucht nog halen!

17u05 

Oooh neen! File op de autostrade! Dit hebben we nog nooit gehad! Wat is er gebeurd?

17u15 

Er komt geen einde aan, we schieten maar moeizaam op. Is het nog de moeite verder te rijden? We hebben 1 valies bij die we moeten inchecken, anders zouden we snel door kunnen naar de douane. Laten we de valies achter in de auto? Onze loopschoenen en kleren voor de Averbode trail van zaterdag zitten erin....

17u20 

We besluiten dat ik Benjamin en de valies eerst afzet aan de luchthaven en dat ik de auto ga parkeren, want in mijn ticket is alleen handbagage inbegrepen. Stel je voor dat ik de vlucht niet haal. Een nieuwe vlucht boeken voor morgen? Wat gaat dat niet kosten? En ons dagje in de tuin werken in Sleidinge op dinsdag valt er ook mee in het water.

17u25

Benjamin wringt zijn stuur bijna kapot en begint erover te denken de pechstrook te gebruiken.(wat we niet doen)

17u35

Ik zet B en de valies zo dicht mogelijk bij de inkom af. Hij spurt naar binnen als een raket en ik ga zo snel ik kan naar de parking waar we een reservatie hebben om onze auto een week te laten staan. En dat is niet de dichtstbijzijnde parking.... natuurlijk

17u40 

B komt aan de incheckbalie waar hij te horen krijgt dat hij te laat is om zijn valies in te checken. Balie gesloten. Hij gaat op zoek naar een infobalie om een nieuwe vlucht te boeken. Hij belt mij om me op de hoogte te brengen en te laten weten dat ik me niet meer moet haasten. Maar ik neem niet op omdat ik in volle concentratie (en in James Bond stijl) aan het parkeren ben.

17u42

De baliemedewerkster komt hem achterna en zegt dat hij zijn bagage toch nog laat kan inchecken maar aan een andere balie. Ik heb ondertussen de auto geparkeerd en loop als een gek naar de inkom van de luchthaven. Gelukkig heb ik super comfortabele en platte schoenen aan en een handtas die zeer licht is.

17u45

Eens aan de draaideuren naar de inkomhal van de luchthaven besluit ik te stoppen met lopen, want in deze tijd moet je niet als een gek een overvolle luchthaven binnen lopen. De security zou rap op mijn rug zitten. We zijn bijna gelijktijdig aan de eerste scanning op weg naar de douane.

17u47

Oh neen, nu ook nog een rij aan de controle. Er staat ook een bevriend koppel in de rij. Ze zijn op weg naar Griekenland voor een vakantie. B besluit opeens dat we niet gaan aanschuiven omdat we eigenlijk aan de gate moeten zijn om te boarden. Als we al niet te laat zijn... Dus steken we iedereen voorbij en mompelen excuses en sneaken er vooraan in de rij weer in. Ik schaam me verschrikkelijk en durf onze vrienden ook al niet in de ogen te kijken. Wat een hoop stress!

17u50

Gelukkig is de luchthaven van Göteborg zeer klein en zijn we snel aan onze gate... al van in de verte zien we er nog een massa volk staan. Het boarden is nog niet eens begonnen. Whaaaatte!? Hebben we ons dan voor niets zo opgejaagd? Ik ben helemaal bezweet en kan dus wel een drankje (uit de automaat) gebruiken. En tijd om naar de wc te gaan is er ook ineens nog in overvloed.

18u05

Het is het uur dat het vliegtuig normaal zou opstijgen, we staan nog in de rij.... aan een gesloten gate. Hopelijk komen onze vrienden op weg naar Griekenland hier straks niet voorbij gewandeld.

18u15

Het boarden begint

18u35

Het vliegtuig stijgt op, maar eerst krijgen we nog een mededeling. Eerst en vooral excuses omdat de vlucht te laat is vertrokken en dan de reden waarom: het cabinepersoneel zat vast in een zeer ongebruikelijk file op weg naar de luchthaven. Daar hebben we natuurlijk alle begrip voor.......

Torslanda trail

Trailruns zijn de leukste en mooiste om te lopen, maar het zijn ook de zwaarste joggings. Net omdat ze niet over asfalt gaan, maar over onverharde (bos) paden. En hier in Zweden doen ze er nog een schepje bovenop. Of een bergje bovenop. Een rotsachtig bergje vol met heide waar je achter blijft hangen en hier en daar een gat tussen de rotsen waar je met je voet in wegzakt of je enkel in kan breken.

Op zaterdag 23 september deden we beiden mee aan de Torslanda trail. Dit op aanraden van onze buur die er zeer enthousiast over was en ons verschillende keren vroeg of we al ingeschreven waren - en uiteindelijk zelf niet is komen opdagen. Benjamin de 21,5 km, ik (gelukkig maar) de 12 km.

Tina in de Zweedse bossen

Het weer zat mee, een 15 graden en bewolkt maar geen regen. En de sfeer zat er ook goed in. Genoeg deelnemers om het gezellig te maken maar gelukkig niet te veel om het pad te druk te maken. En het was me wel het parcours! Zeer mooi, maar voor mij onmogelijk om te lopen op de rotsen omdat het te technisch was. Je moest constant opletten waar je je voeten neerzette en soms zelfs op je zitvlak van de rotsen dalen. Ik had geen zin om op mijn gezicht te vallen en mijn tanden te breken dus heb ik stevig gewandeld op de moeilijke stukken. Daardoor heb ik 1 uur en 41 minuten over 12 km gedaan, waarschijnlijk een PR (persoonlijk record); traagste tijd ooit. Maar ik ben er wel heelhuids uitgekomen en voelde mij zelfs zeer goed achteraf. In tegenstelling tot anderen die ik heb zien terug wandelen met gekwetste pols en arm.

Benjamin heeft zich ook goed geamuseerd, maar het was wel heel zwaar (2u30 is zijn tijd op de 21 km). Het was leuk eens mee te maken en we zijn er zonder kleerscheuren of blessures vanaf gekomen.

Technisch parcours

Benjamin nummer 19

Benjamin in de Zweedse bossen

Bij aankomst, beetje bemodderd, maar met de glimlach

Höstdagjämning

Vandaag staat de zon in het Noordelijk halfrond loodrecht op de evenaar. D.w.z. dat de er evenveel uren zonlicht als nacht zijn. Vanaf morgen beginnen de nachten langer te worden dan de dagen. In het Zweeds heet dat Höstdagjämning, in het Nederlands 'Herfst equinox'.

Het omgekeerde heb je ook rond 21 maart, wanneer de lente begint en de dagen weer lengen.

Het valt me op dat er in Zweden veel meer belang wordt gehecht aan het korten en lengen van de dagen. Er zijn feestdagen voor de kortste dag (Santa Lucia), langste dag (Midsommar) en gelijke dagen (Equinox). Ook de komst van de lente wordt hier gevierd (Walpurgis nacht op 30 April). Voor zover ik weet zijn we daar in België niet echt mee bezig.

Maar dat het nu herfst is hoef ik niet van de kalender af te lezen. Je voelt het overduidelijk in de lucht. Die is kil en vochtig en dringt door je trui en jas. Daarom heb ik gisteren de mutsen, sjaals en handschoenen in de kast gelegd en de zomerschoenen vervangen door winterboots en laarzen. We zijn er klaar voor! Of niet....

Local wildlife

Benjamin heeft een tijdje terug vroeg op de ochtend een vos zien lopen op onze oprit. Hij wandelde op zijn gemakje via de tuin naar de straat. Nochtans wonen we midden in een woonwijk. Er rond is wel veel natuur, bossen en rotsen en veel kreupelhout waar een vos zich gemakkelijk in kan verstoppen. Tot nu toe heb ik hem nog niet gezien. Onze 'werkuren' komen niet overeen vrees ik. Misschien komt daar verandering in als de dagen korter worden.

Reeën zien we hier ook regelmatig, zowel in de tuin als op straat. Zelfs op klaarlichte dag is een ree al een paar keer door de tuin langs onze ramen gepasseerd. Dan kijk je wel effe op van je kopje koffie.

Dat zijn zo van die dingen die je in Sleidinge niet snel (nooit dus) zal tegenkomen.

Dinsdag is seniorendag

Dinsdag is seniorendag in de supermarkt. Alle senioren krijgen dan een korting van 10%, wat zeker niet weinig is. En je zal het geweten hebben. Oh wee, als je die dag per ongeluk in de winkel beland. Want dinsdag is als de zaterdag in België. En de Zweedse oudjes lopen al evenveel in de weg als de Vlaamse variant. Ook houden ze ervan hun kar overal in de weg te zetten, liefst in het midden van het gangpad. En een 'klapke' doen met mede-senioren is natuurlijk ook altijd mooi meegenomen, liefst 'dubbel geparkeerd'.

Fika

Fika is hier super belangrijk; tijd nemen voor koffie met een gebakje erbij. Kleine bakkerijen zijn er niet. Voor brood en koeken moet je naar de winkel. Je moet wel zorgen dat je er in de supermarkt op tijd bij bent, want op = op. 's Ochtends wordt alles gebakken en in de loop van de dag wordt er niet meer bijgebakken.

Dus als je om 2 u in de namiddag binnenspringt in de Ica Maxi voor een koffiekoek bij je koffie van 3 u, kan het zijn dat je - net als ik - van een kale markt thuiskomt, letterlijk dan.

Hoe triestig is dat? Het zomerweer is al triestig genoeg en nu kan ik mij niet eens meer troosten met een droge koffiekoek. Hetgeen je nog ziet liggen is kaneelbrood (rechts onder) en kaneelbrood met suiker. Zoals al eerder herhaaldelijk geklaagd: creatief zijn ze hier niet op gebied van dessert (of andere voeding).

Wel lekker, en pas ontdekt, is blåbärskrans. Dat is een krans van mals deeg met blauwe bessen en hier en daar vanillecrème in. Ik ben niet de enige die dat graag eet, dus tegen de middag is dat uitverkocht! (ligt normaal links onderaan op de foto).

Zweden is zeker niet funest voor de lijn.

Nordic Wellness

Omdat we verhuisd zijn wonen we nu dichter bij een grotere en nieuwe gym. We zijn lid van de Nordic Wellness keten (er zijn in Zweden ontelbaar veel fitnessketens) en ze hebben ook een filiaal op 3 km van hier. Dus hebben we ons lidmaatschap laten verleggen. Er zijn propere douches en 2 sauna's.

Ik heb recent het roeitoestel herontdekt. Het staat in een rustig hoekje waar bijna niemand komt. Dus meestal leef ik me daar een half uur op uit zodat ik opgewarmd ben tegen dat ik wil lopen. Er zijn een 12 tal loopbanden dus er is altijd wel eentje vrij. Het fietstoestel durf ik ook wel eens gebruiken. Ik loop met een grote boog rond de anderen toestellen heen. Het lijken wel foltertuigen die wachten om je op de een of andere manier te wurgen of plat te duwen.

Benjamin uiterst rechts, ik ben degene met het zweetbandje

Artikel Fika Magazine

Lees mijn laatste artikel voor Fika Magazine via deze link:

https://www.fikamagazine.com/lofoten-vakantie-noorwegen/

Het gaat over ons bezoek aan de Lofoten eilandengroep in het noorden van Noorwegen van vorige zomer.