dinsdag 30 juni 2015

Getting settled

Alles is hier mooi in de plooi aan het vallen. We voelen ons hier thuis. Het huis zelf is heel aangenaam om in te wonen - veel ramen en licht. De parketvloer is een plezier om op te lopen en zeer onderhoudsvriendelijk. En door elk raam dat ik kijk zie ik groen . Al onze spulletjes hebben nu een plaatsje en we hebben nog een overschot van ruimte. Per slot van rekening wonen we met 2 in een huis voor 4.
Hieronder alvast enkele foto's.
De rest volgt nog:
Terras achteraan
Living beneden
Inkomhal
Uitzicht vanuit de slaapkamer

maandag 29 juni 2015

Islands in the stream

Vorige week zondag was een stra-aa-lende dag. Tot nu toe begrijp ik niet waarom de Zweden zeggen dat hun zomers niet veel voorstellen want het is hier bijna altijd al goed weer geweest.

Het kan dat er grijze wolken boven Gotenburg hangen maar als je een paar kilometer verder naar de kust gaat is het weer vaak een stuk beter.

Zondagochtend vertrokken we hier met grijze wolkjes boven ons hoofd maar tegen de tijd dat we in Utholmen waren was de lucht blauw en de zon heet. Door de wind aan de kust hebben we de warmte minder gevoeld - met als gevolg, allebei verbrand.

Utholmen ligt op een uurtje rijden naar het zuiden. We hebben het eigenlijk toevallig ontdekt. Gewoon de kust gevolgd en op gps gekeken waar er een haventje was. Deze keer hadden we geluk en was er een conditorei. Een 'koffiehuis'. En om 11u hadden we wel zin naar een koffie'tje, met natuurlijk een gebakje erbij, want anders zou het geen volwaardige fika zijn. En dit is toch een blog over fika hé?



Daarna hebben we rondgewandeld in het haventje. Ik heb de indruk dat bijna elke Zweed wel een bootje heeft. Het is er hier natuurlijk wel de omgeving voor. De kust is hier zo mooi en je hebt genoeg om naar te kijken en rond te varen met al die ontelbare eilandjes. Een collega van B is vorig jaar naar Hawaï met verlof geweest. Hij zei dat het zinloos is om daar met een kajak of bootje de zee op te gaan omdat je op zee niets hebt om naar de kijken, behalve water, water en water. Zeer saai. Hier dus niet.

In Utholmen kan je een standbeeld zien van Neptunus die op een walvis rijdt. Een van de vele items op mijn wenslijstje is naar het noorden gaan - Noorwegen - en een boottocht maken om walvissen te zien. Blijkbaar zijn er daar speciaal excursies voor. 't Is eens iets anders dan een boottochtje op de Gentse binnenwaters.


In de namiddag zijn we naar 2 andere haventjes gegaan dichter bij Gotenburg. Eentje met een wit strand en er lagen al redelijk wat zonnekloppers te bakken. Zelfs een paar moedige kleine meisjes met fluo bikinietjes in het water. brrrr

En we sluiten af waar we mee begonnen zijn. Een drankje op  een terras met dit uitzicht (kan erger he?):


Omdat we super lang moeten wachten op onze Latte (ik) en bier (B), krijg ik mijn koffie gratis. Haha. Wat ik hier wel mis is een glaasje rosé met een olijfje erbij. Je kan dat hier wel krijgen maar 1 van ons beide mag niets drinken, anders mag je absoluut niet rijden. Dus zelfs als B maar 1 biertje drinkt, moet ik rijden. Maar gelukkig rijd ik heel graag, dus daar kan je me niet mee straffen.

zaterdag 27 juni 2015

Volvo Ocean race

Misschien minder bekend in België, maar Volvo sponsort een bijzonder evenement - een zeilrace rond de wereld.


Hieronder enkele bijzonderheden over de wedstrijd:
  • Start was 4 oktober 2014 in Alicante/Spanje
  • 7 teams, waarvan 1 met alleen vrouwelijke leden
  • 19 verschillende nationaliteiten
  • Elk team heeft 8 zeilers en 1 multimedia verantwoordelijke aan boord. Het vrouwenteam heeft 11 + 1 leden.
  • Elk team moet 2 leden onder de 30 jaar hebben
  • 3700 km non stop zeilen
  • 11 havens : Alicante/Spanje, Kaapstad/Zuid-Afrika, Abu Dhabi/Verenigde Emiraten, Sanya/China, Auckland/Nieuw Zeeland, Itajai/Brazilië, Newport/USA, Lissabon/Spanje, Lorient/Frankrijk, Den Haag/Nederland, Gotenburg/Zweden
  • Finish 25 juni in Gotenburg
  • Binnenhaven race op 27 juni

En zo'n evenement op de drempel van je deur moet je gaan bekijken. Zeker ook omdat B als Volvo werknemer en familie naar het Volvo familie evenement mocht. Op een locatie in de haven met goed zicht op de binnenhaven race. Met gratis kaneelbulle, koffie'tje en sapje - en 't is voor de fika dat we het doen hé!
Het was wel even zoeken om er te geraken. We wilden eigenlijk het openbaar vervoer nemen, zoals was aangeraden. Maar dat waren dan 3 bussen vanaf onze deur, dus probeerden we naar een halte dichter bij het evenement te geraken. Probleem is dat er hier vaak geen enkele parkeerplaats is aan de haltes. Dus op den duur hebben we onze auto toch ergens kunnen achterlaten aan een restaurant aan de haven en zijn we te voet verder gegaan.


Het is ons weer maar eens duidelijk geworden hoe beschaafd de Zweden zijn. Geen geduw en getrek, iedereen staat netjes in de rij. Afspanningskoorden worden gerespecteerd. Instructies van bewakingsagenten worden opgevolgd. Afval wordt naar de vuilnisbak gebracht, nergens een bekertje of papiertje te zien.
Af en toe trad er een live bandje op, maar er werd vooral veel gebabbeld. Videobeelden over de race werden geprojecteerd en daar werd dan extra uitleg bij gegeven. Met hier en daar een weetje. Zoals de hoogte van de mast - 34 meter.

Om 13u klonk het startschot van de binnenhavenrace. Omdat we niet zo'n goed zicht hadden door de massa en de boten eigenlijk van ons weg voeren zijn we terug gewandeld naar het restaurant. Waar we dan tegen 14u toast met garnalen hebben gegeten. Lekker, met kaviaar (is hier geen luxe). Tegen de tijd dat we gegeten hadden en aan het afrekenen waren zagen we ineens de zeilboten onze richting uitkomen. Wat een meevaller! We hadden een geweldig zicht op elke boot, zonder een massa volk rondom ons, we waren maar met enkele op de kade.

Dus hier enkele close ups!




vrijdag 26 juni 2015

Solnedgång

De zon is hier nu bijna volledig onder. Een zonsop- en ondergang duurt hier veel langer dan in België. Ik zit nu al van rond 22u30 naar de zonsondergang te kijken. Die heeft ondertussen al veel kleuren gehad. Van roze/oranje naar nu (23u51) grijs/geel/oranje.


Hard- en software

Gisteren was een productieve dag - to say the least. Om 3u30 was ik wakker en kon ik met geen mogelijkheid meer in slaap vallen. Buiten was het al licht en ik was misselijk van de honger. We hebben een wekker die het uur op het plafond projecteert en nadat ik daar een uur naar had gestaard  ben ik om 4u30 opgestaan. Op mijn sokken - letterlijk - ben ik beginnen opruimen en ordenen. Gelukkig stond B om 6u15 op en na een half uurtje was hij klaar en heb ik hem naar het werk gebracht.

De ICA MAXI supermarkt is hier alle dagen open van 7 tot 22u, ook de zondag! Dus om 7u10 stoof ik daar naar binnen met mijn karretje. Alle remmen los! Alle rijen heb ik uitgebreid onderzocht, soms zelfs meer dan 1 keer. Ik denk dat het personeel mij voor een weirdo moet hebben aanzien. Aan de bloem- en bakafdeling vroeg een bediende me of hij me kon helpen iets terug te vinden. Maar hoe leg je 'zelfrijzende bloem' uit in het Engels?
Na 2 uur was mijn kar vol en mijn shopdrang meer dan bevredigd, dus terug naar huis.

Thuis is nu Lilleby! En alle hard- (conserven) en software (vlees, fruit, groenten) moet er een trap op, dus dat was effe power-training. Ik zal je de details van de rest van de dag besparen. Maar er kwam veel ordenen, uitpakken, trappenlopen en heffen bij kijken. Om half 3 ben ik B gaan halen en zijn we naar een elektro-winkel gegaan, om een signaalontvanger voor wifi te kopen. B is daar al 2 dagen mee bezig. Op de telefonische helpdesk van Viasat (Zweedse telenet) kennen ze hem op den duur ook al goed. Maar zowel tv als internet is nu in orde.

Tijdens de avond is onze buurman Thomas 'hallo en welkom in de buurt' komen zeggen - dat gebeurd ook niet meer in België.

Na een lekkere zelfgemaakte lasagne was het tijd voor een filmpje in de sofa boven. En toen was ik ineens 50 jaar ouder. Mijn voeten deden pijn en ik wou nooit meer opstaan. We moeten nog gewoon worden aan de indeling van het huis. Gelijkvloers is onze slaapkamer, de keuken, living, eetplaats, wasplaats en kleine badkamer. Boven is de tv-ruimte (relaxliving), 2 kinderkamers, grote badkamer en de bureau. B heeft zijn 'intrek' genomen in de kleine badkamer zodat hij 's morgens niet naar boven moet. Ik heb mijn toiletgerief in de badkamer boven, maar we zien wel, misschien veranderd dat nog.

En nu moet ik er vandoor - nog een beetje opruimen voor de verandering. Meer nieuws en foto's later. Vi ses!

woensdag 24 juni 2015

M day - weeral

Het is Moving day - weeral. De valiezen zijn gepakt, laatste was zit in de droogkast. De afwas is gedaan, frigo leeg en uitgewassen. Kleerkasten leeg, beddengoed afgetrokken.
Seffens nog eens stofzuigen en dweilen. Ook nog afval en leeggoed wegdoen.
B komt mij en onze inboedel ophalen om 14u zodat we tegen 15u in Lilleby zijn. Onze verzending wordt door SantaFe tussen 15 en 16u geleverd - ik kijk er zo naar uit! Bye bye meeuwen en drummende rockband.

Gisteren zijn we ook even naar Lilleby geweest om een staat van bevinding op te maken. Magnus en Karin verhuizen maandag naar LA. Tot dan logeren ze bij een vriendin. Het is een hele onderneming voor hen en hun kindjes. Ze waren zo vriendelijk alles nog eens goed met ons door te nemen: werking van de toestellen, afvalverwerking, elektriciteit en internet. Karin had zelfs de dag ervoor een professionele poetser ingehuurd om alles proper achter te laten voor ons. Geen Chinese toestanden hier!

Ik voel me super goed in hun huis. Het voelt echt aan als thuiskomen. Het gaat een fantastische tijd worden. En ze kunnen hun huis met een gerust hart in onze handen laten.

Karin heeft me ook wat tips gegeven ivm paardrijden (Greet - mijn plannen zijn nog niet veranderd). Vlakbij is een manege: www.bulycke.com
Blijkbaar is paardrijden hier een 'normale' zaak. Een volkssport, zoals Karin het noemt. Zelfs golf spelen is hier gewoon. Terwijl dat in België toch eerder een elitesport is. Maar dat zie ik mij voorlopig nog niet doen.

dinsdag 23 juni 2015

De zeemeeuw heeft het gedaan

Nog 1 keer slapen en we verhuizen naar ons huis. En het zal tijd worden want B en ik worden op elk uur van de nacht wakker gemaakt door de meeuwen hier in de buurt. Het zijn echte krengen. De geluiden die ze maken variëren van krijsen als een kind, jammeren als een kat en en gillen als een vrouw die aangerand wordt. Niet de geluiden waarmee je gewekt wil worden om 3u 's nachts. B verdenkt ze ervan in ploegen te werken - hoe houden ze het anders vol?

Het zijn de minst vriendelijke dieren die ik ooit al heb ontmoet. Ze maken constant ruzie met elkaar. En zoals reeds gezegd, 3 uur 's nachts is hun uurtje om op het grasveldje onder ons slaapkamerraam te verzamelen. B zegt dat dan de ploegwissel is en ze informatie aan elkaar doorgeven. Ik krijg er heel gewelddadige fantasieën door. Het liefst van al zou ik een geweer net geluidsdemper hebben en ze 1 voor 1 afknallen. Ze zijn meestal maar met 3 maar de eerste keer dat we ze hoorden dachten we dat er een heel zwerm was geland.

3 uur is het uur dat het hier licht begint te worden. De dagen zijn nu het langst - van 3 uur tot 23u is er licht. Misschien zijn die domme beesten daarom zo agressief.

Ik heb ooit het fantastische boek gelezen "Mr. Tourette en ik" van de Noor Pelle Sandstrak, over (over)leven met het syndroom van Tourette. En daarin schrijft hij hoe hij al van kleins af telkens wanneer er iets misgaat, zegt dat het het de schuld is van 'de zeemeeuw'. Ik begreep toen niet waarom hij de schuld op een onschuldige meeuw stak, maar nu begrijp ik het maar al te goed. En waarschijnlijk was het nog waar ook. Ik acht ze tot alles in staat - de georganiseerde vliegende maffia.


maandag 22 juni 2015

Daguitstap

Vrijdag was een feestdag dus dachten we eens naar Tjorn te gaan. Het 6e grootste eiland van Zweden. Op iets meer dan een uurtje rijden naar het Noorden. Blijkbaar waren we niet de enigen met dat idee. Het leek wel of we in een massa-exodus terecht waren gekomen. Op de autostrade files en de toegang naar het eiland - 1 brug - was volledig opgestopt met verkeer. Dus na bijna 2 uur in de auto zijn we omgekeerd en hebben de kustlijn naar Gotenborg toe verkend.



En zijn in Marstrand beland. Een bekende plaats aan de kust, op een half uurtje rijden van Gotenburg. We zijn hier al eens geweest, vorig jaar in Juni. Via een ferry kan je de paar honderd meter water overbruggen om op een eiland te komen. Het is bekend om zijn burcht die je bij helder weer op tientallen kilometers afstand kan zien.


Na de vermoeiende tocht en de meer dan 2 uur in de auto zijn we toe aan een fika. Gelukkig vinden we een brasserie'tje. We nemen allebei tiramisu en die smaakt heerlijk. Lekker vers en mooi gepresenteerd:

zondag 21 juni 2015

Haga - Belgische wafels!

Het Haga district is het oudste gedeelte van de stad Gotenborg - bij lange na niet te vergelijken met de prachtige eeuwenoude gebouwen die we in Gent hebben. Maar toch leuk om naartoe te gaan voor een fika'tje. En ik was meteen verkocht bij onderstaand bord: Belgische wafels met aardbei jam en slagroom of met softijs.



Er staan nog veel houten huizen. Het gelijkvloers werd vroeger in steen gebouwd. Zodat er bij een brand niet steeds vanop de grond opnieuw herbouwd moest worden. De straten zijn verkeersvrij en er zijn veel cafeetjes en winkeltjes.

zaterdag 20 juni 2015

Belgische aardbeien!

Zweden is echt niet zo ver van België. En dat bleek vorige week maar weer eens toen ik een aardbeistalletje tegen kwam. 20 kronor voor Belgische aardbeien, 40 kronor voor de Zweedse. Wat is het verschil? vroeg ik aan de verkoopster. De Zweedse zijn zoeter, zei ze. De vriendin die bij mij was, vertelde me dat Zweden altijd hun eigen producten kopen omdat het in hun hoofd zit dat die beter zijn.
Maar ik heb natuurlijk een doosje van de Belgische gekocht. De helft van de prijs en ook uit nostalgische overwegingen :-) En daarbij, die van ons zijn ook zoet!

vrijdag 19 juni 2015

Foto's

Vergeet niet af en toe eens te kijken bij de "foto's". Ik voeg regelmatig nieuwe toe.


donderdag 18 juni 2015

Een avondwandeling aan zee en in het bos

Zondagavond hebben we een mooie wandeling gemaakt die ik zeker met jullie wil delen. Dus doe je wandelschoentjes maar aan en een jasje tegen de wind, want hier gaan we;

We rijden naar Sillvik. Dat is een paar kilometer gelegen van ons toekomstig huis (nog 6 dagen en we verhuizen!) Sillvik is een badplaatsje aan het einde van een weg. Het is nog altijd laagseizoen, dus geen probleem om een parkeerplaats te vinden. In de zomer is het hier koppenlopen, maar nu hebben we heel het strand voor ons alleen.


Benjamin is hier een paar weken geleden met een Zweedse collega geweest. Die heeft getoond hoe je via een woonwijk naar de ingang van het natuurreservaat van Sillvik kan wandelen. De wijk waar we doorlopen is met geen enkele in Gent, of zelfs in België te vergelijken. Er staan vooral vakantiehuisjes, dus de meeste mensen komen hier in het weekend of gedurende de zomer. Het is een echt mini paradijsje. Met overal perfect onderhouden tuintjes. Maar niet gemillimeterd. De natuur kan hier nog vrij ademhalen.




Het is hier leuk en rustig wandelen. En na een kilometer op de asfaltweg komen we aan het bos. Gotenborg heeft het eigenlijk allemaal; stranden, bossen, meren en een stad vol cultuur, gezellige koffiehuizen en heerlijke restaurants.
De weg wordt onverhard en we gaan richting 'naturreservat':


And up and down it goes. Gotenborg en omgeving is heel heuvelachtig en dat vinden we fantastisch. Je weet niet wat er achter de bocht ligt, best spannend dus. Hier en daar komen we muurtjes tegen van gestapelde stenen en rotsblokken.


Heel het kustgedeelte is rotsachtig. Bossen en rotspartijen gaan hier hand in hand. Dus wanneer we na een half uurtje een rotshelling tegenkomen kunnen we de drang om erop te klimmen niet weerstaan. En dat mag hier, wegens 'allemansratten' (allemansrecht). Met 'klimmen" bedoel ik niet klauteren op handen en voeten, het is eerder van de ene rots naar de andere, steeds een stapje hoger. Met als beloning bovenaan een mooi uitzicht.
De rotsen lijken wel van zilver

Vooraan een mini meertje, achteraan de zee
Best winderig bovenop de rotsen, Dus na het nemen van wat foto's gaan we weer naar beneden, naar de beschutting van het bos. Na nog een eindje wandelen komen we weer uit aan het beginpunt. Via de vakantiewijk gaan we weer naar het strand. Waar de zee mooi zilver kleurt:

Na 1,5u zijn we weer aan de auto. Moe maar voldaan. Wandelen aan de zee geeft mij altijd een voldaan en ontspannen gevoel. Alle stress en spinnenwebbetjes zijn uit mijn hoofd geblazen. Onderweg naar huis stoppen we nog even om een foto te nemen van een haventje.
Allez, nog een foto'tje om het af te leren :-) :

dinsdag 16 juni 2015

Midzomer (Midsommar)

De meest heilige feestdag in Zweden is Midzomer. Het is de vrijdag tussen de 19de en de 25st Juni. Nog belangrijker voor hen dan Kerstmis, Nieuwjaar of de Nationale feestdag.
En de dag waarop de zon het langste schijnt. Op sommige plaatsen in het Noorden gaat de zon dan zelfs helemaal niet onder. Dit jaar valt die dag op vrijdag 19 Juni.

Overal in het land worden meibomen versierd met bladeren en bloemen. Per streek kan de meiboom er anders uitzien, maar in de basis is het altijd een kruisvormige boom met veel groen en versieringen. 

De succesformule van het nooit eindigende lunchfestijn houdt in: bloemen in je haar, dansen rond de meiboom, liedjes zingen en ongezoete kruidendrankjes en alcohol achterover slaan. En natuurlijk veel eten: ingelegde haring (sill), geserveerd met nieuwe aardappelen, bieslook en zure room.

Niet zo onschuldige oorsprong:
Het midzomerfeest vindt zijn oorsprong in de tijd van de Vikingen, die grotendeels uit Scandinavische landen als Zweden en Denemarken kwamen. Tijdens midzomernacht bezochten de Vikingen waterbronnen met genezende krachten en ontstoken zij grote brandstapels om kwade geesten te verdrijven. In de 7e eeuw werd het midzomerfeest een christelijk feest, doordat geestelijken het tot dan toe heidense feest koppelden aan de (volgens hen) geboortedag van Johannes de Doper op 24 juni.


Naast het ontsteken van de vuren was het gebruikelijk dat men kruiden plukte en lijsterbessen voor de ramen en deuren hing. Omdat heksen zogenaamd niet bestand waren tegen de geur van lijsterbessen was dit ritueel vooral bedoeld om de heksen te verdrijven. Ook werden bezems verstopt, zodat de heksen deze niet konden gebruiken om naar Bloksbjerg te vliegen, de verzamelplaats voor heksen.
Doet me allemaal een beetje aan het Amerikaanse Halloween denken.

maandag 15 juni 2015

Scandinavisch design

Als je hier naar het centrum van de stad gaat kom je ogen te kort. Echt, je weet niet waar je eerst moet kijken. Overal zijn toffe winkeltjes boordevol originele spulletjes. En de Zweden hebben smaak.

Alles ziet er leuk en stijlvol uit. Het leuke aan de Scandinavische stijl is dat het redelijk sober is, maar toch fris. Typische kenmerken zijn wit, metaalkleuren en natuurlijke en kwalitatieve materialen zoals hout en steen. De basis van hun huis is meestal eenvoudig. En daardoor kan je eindeloos met kleuren combineren. Ze durven best pittige accessoires te gebruiken en de tapijten, kussens en gordijnen zijn vaak een streling voor het oog.


Ze hebben verschillende specialiteiten in handwerk: glaswerk, kristal, porselein, houtbewerking. Ook kookspulletjes zijn knap ontworpen en super gebruiksvriendelijk. Ik loop hier met bewonderende ooohs en aaaaahs door de winkels.
Alles is van een ander niveau. Scandinaviërs houden van kwaliteit en willen daar gerust voor betalen. Maar ze willen ook dat het mooi en handig is. En duurzaam.


Tot nu toe heb ik mij geweldig weten te beheersen. Het is niet gemakkelijk, maar ik kan niet alles kopen wat ik mooi vind en ik heb nog alle tijd. Dat is het leuke aan hier 'wonen'. Ik ben hier niet met vakantie, dus ik hoef niet alles gezien en gedaan te hebben in 2 a 3 weken.


Interesse in de Scandinvische stijl? Check out:
Scandinavian design center
Ahlens

vrijdag 12 juni 2015

De appel valt soms ver van de boom

En de taallessen gaan door - via internet/Babbel dan. Ik probeer nu elke dag te studeren. Eens dat ik aan een les begin ga ik er helemaal in op. Maar na 2 uur is het wel genoeg geweest.
Op sommige regeltjes breek ik mijn hoofd en slaat mijn tong in de knoop. Een voorbeeldje:
ett apple - een appel
applen - appels
applet - de appel
applena - de appels


Andere woorden zijn dan weer heel voor de hand liggend, en soms zelfs grappig. Die blijven na de eerste keer al hangen. Een paar voorbeeldjes:
ett badkar - een bad
gammal - oud
att koppla av - relaxen
kanske - misschien (er is een klein kanske...)
charkdisken - vleesafdeling (chark doet mij altijd aan een haai denken)
en tidning - een krant
en solnedgang - een zonsondergang

woensdag 10 juni 2015

Trailrunning

Voor onze loopjes hebben we het Provinciaal domein het Leen moeten omruilen.... voor iets beters, hehe.
Iets ten zuidoosten buiten de stad ligt Skatas. Een groot natuurdomein met een aantal meertjes, heuveltjes, bomen, veel bomen en een oneindig netwerk van onverharde paden. En, oh ja, bomen. Het walhalla voor een loper.


Je kan kiezen uit lussen van 3,5 - 5 - 10 - 18 kilometer. En daar oneindige combinaties mee maken. Of als je een meer tegenkomt daar een extra toerke rond doen. Best pittige parcourtjes allemaal want het terrein is heel heuvelachtig. Ik heb de 10k gedaan. En welk kleur heeft deze route? Het meest verwarrende, onduidelijke kleur dat je in een bos kan gebruiken. Juist, groen. En dan ook nog half-vergane-verf-op-een-boom kleur groen. Dus ik heb uit mijn doppen moeten kijken om niet verloren te lopen. Stel je voor. Ik zie mij al bungelend aan een reddingshelikopter terug naar de start gevlogen worden. Dat zou pas een cool blogartikel zijn. Misschien voor volgende keer...


Maar mooi, mooi, mooi. Echt zalig om eens op een nieuw terrein te lopen. Heuveltje op, bochtje om en ineens een fonkelend meer, wiegend riet, slapende eenden (zelfs de eenden zijn kalm in Zweden). Elke kilometer van je parcours is aangegeven, dus dat is ook wel leuk. Het was lastig vanaf kilometer 8 en ik heb zelfs moeten wandelen op steile stukken omhoog. Mijn conditie is niet meer wat ze geweest is. Maar ik was wel fier dat ik niet verloren ben gelopen en de rode huisjes aan de start in mijn vizier zag komen.


En B, die had natuurlijk voor de 18k gekozen. Want 10k is (voor) groentjes. Nadat ik was aangekomen, mij had omgekleed in de wc en heerlijk had zitten zonnen in de auto begon ik mij toch wat ongerust te maken. 2u na onze start was nogal laat voor B. Nog een kwartier later zag ik hem de start naderen. Oeps, beetje mislopen. In totaal een afstand van 23k gedaan. Ja, niet evident om de juiste kleurtjes terug te vinden en te blijven volgen.
In de cafetaria storten we ons op koffie, sportdrank, tonijnwrap, bananen- en vanillecake. Er bestaat geen betere combinatie.

zondag 7 juni 2015

Eriksberg

Vrijdagavond hebben we een wandeling gemaakt in Eriksberg. Het is een gedeelte van de regio Hisingen in Goteburg. 'Eriksberg Mekaniska Verkstads AB' had hier een scheepswerf tot het failliet ging in 1979. Toevallig mijn geboortejaar, maar dat zal er wel niets mee te maken hebben. Meer dan een eeuw werd er hier aan scheepsbouw gedaan maar een crisis in 1970 maakte de industrie kapot.


Sinds het ineenstorten van de scheepswerven is de omgeving herbouwd in een moderne wijk. De voormalige machinegebouwen zijn gerenoveerd in een hotel met aanpalende conferentieruimte. Een kraan van 84 meter hoog - de Erikbergs kraan - is blijven staan als een herinnering aan de geschiedenis van het gebied. En die kan je van overal zien, dus echt wel een oriëntatiepunt in de stad.


Een groot grasgedeelte is nu volgebouwd met appartementen maar werd vroeger gebruikt om concerten van wereldklasse te houden (tot 1990): Michael Jackson (1988), U2 (1087) en de Rolling Stones en Madonna (1990).
Naar mijn bescheiden menig hadden ze de grasvlakte moeten houden want de appartementen zien er niet echt gezellig uit. Maar als je er woont heb je wel een fantastisch uitzicht op de haven (en ook op andere balkons van de buren).

Hieronder het uitzicht  op een deel van de haven vanop de heuvel