Een avondwandeling aan zee en in het bos

Zondagavond hebben we een mooie wandeling gemaakt die ik zeker met jullie wil delen. Dus doe je wandelschoentjes maar aan en een jasje tegen de wind, want hier gaan we;

We rijden naar Sillvik. Dat is een paar kilometer gelegen van ons toekomstig huis (nog 6 dagen en we verhuizen!) Sillvik is een badplaatsje aan het einde van een weg. Het is nog altijd laagseizoen, dus geen probleem om een parkeerplaats te vinden. In de zomer is het hier koppenlopen, maar nu hebben we heel het strand voor ons alleen.

Benjamin is hier een paar weken geleden met een Zweedse collega geweest. Die heeft getoond hoe je via een woonwijk naar de ingang van het natuurreservaat van Sillvik kan wandelen. De wijk waar we doorlopen is met geen enkele in Gent, of zelfs in België te vergelijken. Er staan vooral vakantiehuisjes, dus de meeste mensen komen hier in het weekend of gedurende de zomer. Het is een echt mini paradijsje. Met overal perfect onderhouden tuintjes. Maar niet gemillimeterd. De natuur kan hier nog vrij ademhalen.

Het is hier leuk en rustig wandelen. En na een kilometer op de asfaltweg komen we aan het bos. Gotenborg heeft het eigenlijk allemaal; stranden, bossen, meren en een stad vol cultuur, gezellige koffiehuizen en heerlijke restaurants.
De weg wordt onverhard en we gaan richting 'naturreservat':

And up and down it goes. Gotenborg en omgeving is heel heuvelachtig en dat vinden we fantastisch. Je weet niet wat er achter de bocht ligt, best spannend dus. Hier en daar komen we muurtjes tegen van gestapelde stenen en rotsblokken.

Heel het kustgedeelte is rotsachtig. Bossen en rotspartijen gaan hier hand in hand. Dus wanneer we na een half uurtje een rotshelling tegenkomen kunnen we de drang om erop te klimmen niet weerstaan. En dat mag hier, wegens 'allemansratten' (allemansrecht). Met 'klimmen" bedoel ik niet klauteren op handen en voeten, het is eerder van de ene rots naar de andere, steeds een stapje hoger. Met als beloning bovenaan een mooi uitzicht.

De rotsen lijken wel van zilver

Vooraan een mini meertje, achteraan de zee

Best winderig bovenop de rotsen, Dus na het nemen van wat foto's gaan we weer naar beneden, naar de beschutting van het bos. Na nog een eindje wandelen komen we weer uit aan het beginpunt. Via de vakantiewijk gaan we weer naar het strand. Waar de zee mooi zilver kleurt:

Na 1,5u zijn we weer aan de auto. Moe maar voldaan. Wandelen aan de zee geeft mij altijd een voldaan en ontspannen gevoel. Alle stress en spinnenwebbetjes zijn uit mijn hoofd geblazen. Onderweg naar huis stoppen we nog even om een foto te nemen van een haventje.
Allez, nog een foto'tje om het af te leren :-) :