De zeemeeuw heeft het gedaan

Nog 1 keer slapen en we verhuizen naar ons huis. En het zal tijd worden want B en ik worden op elk uur van de nacht wakker gemaakt door de meeuwen hier in de buurt. Het zijn echte krengen. De geluiden die ze maken variëren van krijsen als een kind, jammeren als een kat en en gillen als een vrouw die aangerand wordt. Niet de geluiden waarmee je gewekt wil worden om 3u 's nachts. B verdenkt ze ervan in ploegen te werken - hoe houden ze het anders vol?

Het zijn de minst vriendelijke dieren die ik ooit al heb ontmoet. Ze maken constant ruzie met elkaar. En zoals reeds gezegd, 3 uur 's nachts is hun uurtje om op het grasveldje onder ons slaapkamerraam te verzamelen. B zegt dat dan de ploegwissel is en ze informatie aan elkaar doorgeven. Ik krijg er heel gewelddadige fantasieën door. Het liefst van al zou ik een geweer net geluidsdemper hebben en ze 1 voor 1 afknallen. Ze zijn meestal maar met 3 maar de eerste keer dat we ze hoorden dachten we dat er een heel zwerm was geland.

3 uur is het uur dat het hier licht begint te worden. De dagen zijn nu het langst - van 3 uur tot 23u is er licht. Misschien zijn die domme beesten daarom zo agressief.

Ik heb ooit het fantastische boek gelezen "Mr. Tourette en ik" van de Noor Pelle Sandstrak, over (over)leven met het syndroom van Tourette. En daarin schrijft hij hoe hij al van kleins af telkens wanneer er iets misgaat, zegt dat het het de schuld is van 'de zeemeeuw'. Ik begreep toen niet waarom hij de schuld op een onschuldige meeuw stak, maar nu begrijp ik het maar al te goed. En waarschijnlijk was het nog waar ook. Ik acht ze tot alles in staat - de georganiseerde vliegende maffia.