Iets ten zuidoosten buiten de stad ligt Skatas. Een groot natuurdomein met een aantal meertjes, heuveltjes, bomen, veel bomen en een oneindig netwerk van onverharde paden. En, oh ja, bomen. Het walhalla voor een loper.
Je kan kiezen uit lussen van 3,5 - 5 - 10 - 18 kilometer. En daar oneindige combinaties mee maken. Of als je een meer tegenkomt daar een extra toerke rond doen. Best pittige parcourtjes allemaal want het terrein is heel heuvelachtig. Ik heb de 10k gedaan. En welk kleur heeft deze route? Het meest verwarrende, onduidelijke kleur dat je in een bos kan gebruiken. Juist, groen. En dan ook nog half-vergane-verf-op-een-boom kleur groen. Dus ik heb uit mijn doppen moeten kijken om niet verloren te lopen. Stel je voor. Ik zie mij al bungelend aan een reddingshelikopter terug naar de start gevlogen worden. Dat zou pas een cool blogartikel zijn. Misschien voor volgende keer...
Maar mooi, mooi, mooi. Echt zalig om eens op een nieuw terrein te lopen. Heuveltje op, bochtje om en ineens een fonkelend meer, wiegend riet, slapende eenden (zelfs de eenden zijn kalm in Zweden). Elke kilometer van je parcours is aangegeven, dus dat is ook wel leuk. Het was lastig vanaf kilometer 8 en ik heb zelfs moeten wandelen op steile stukken omhoog. Mijn conditie is niet meer wat ze geweest is. Maar ik was wel fier dat ik niet verloren ben gelopen en de rode huisjes aan de start in mijn vizier zag komen.
En B, die had natuurlijk voor de 18k gekozen. Want 10k is (voor) groentjes. Nadat ik was aangekomen, mij had omgekleed in de wc en heerlijk had zitten zonnen in de auto begon ik mij toch wat ongerust te maken. 2u na onze start was nogal laat voor B. Nog een kwartier later zag ik hem de start naderen. Oeps, beetje mislopen. In totaal een afstand van 23k gedaan. Ja, niet evident om de juiste kleurtjes terug te vinden en te blijven volgen.
In de cafetaria storten we ons op koffie, sportdrank, tonijnwrap, bananen- en vanillecake. Er bestaat geen betere combinatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten