Hyperkinetische eekhoorn

Onze reis in Toscane zit er alweer op. Ik doe mijn best om zo snel mogelijk een verslagje en foto's op de blog te zetten.

Momenteel ben ik met andere dingen bezig. Ik zit tot over mijn oren tussen de inpakdozen en Ikea zakken. Vrijdagochtend 8u komt de verhuisfirma al onze spullen ophalen om voor bijna 2,5 weken te stockeren, tot we in ons nieuw huis kunnen. Dus we leven weer eventjes als zigeuners uit onze valiezen.

Je zou denken dat ik ondertussen de verhuisprocedures al goed onder de knie heb. Maar er komt toch weer veel bij kijken. Frigo leeg, diepvries leeg, al het papierwerk, het afzeggen van voorzieningen en overal adreswijziging laten weten. Alle keuken- en kleerkasten en commodes leegmaken en uitwassen, idem voor de badkamermeubels, de wasmachine en droogkast overuren laten doen. Garage uitkuisen en poort afwassen, het gras een laatste keer afrijden en recent onkruid uittrekken. Schoenen poetsen, versleten kleren naar de kledingcontainer, het terras borstelen. Kaders en foto's van de muren, lederen zetel uitwassen de stoffen zetel stofzuigen. Ik loop rond als een kip zonder kop en heb amper de tijd om naar de wc te gaan.

Ik lijk op een eekhoorn die hyperkinetisch van het ene naar het andere springt en dan weer wordt afgeleid door iets anders. Ik ben bvb met iets in de studeerkamer bezig, leg iets weg in de keuken, hoor dat een wasprogramma gedaan is en ben op den duur buiten op het terras schoenen aan het poetsen.... Maar we geraken er wel.

Gelukkig moet ik de ruiten niet meer kuisen of de vloeren dweilen, dat wordt gedaan door een professionele kuisploeg. En dan te bedenken dat ik een echtgenoot heb die zegt "allez, zoveel werk is dat toch niet, inpakken."

Blessed are the ignorant.....