Shanghai amai amai

Benjamin is voor 2 weken naar China voor zijn MBA opleiding aan de univ . Het is zeker niet de eerste keer dat we voor zo'n periode van elkaar weg zijn. Maar psychologisch is het altijd iets lastiger wanneer hij naar China is wegens de afstand. Je bent in een noodgeval zomaar niet op 1, 2, 3 bij elkaar. En het is echt wel bijna de andere kant van de wereld.

Gelukkig voel ik mij niet snel eenzaam en kan mij altijd goed bezig houden. Ik verveel mij niet snel. Er zijn altijd wel dingen te doen: lopen, paardrijden, lezen, studeren, Netflix, knutselen, boodschappen, koken, wassen en strijken... Ik ben ook nog eens gezegend met een massa lieve vriendinnen om op terug te vallen.

Benjamin heeft elke dag een druk schema af te werken. Wegens het tijdsverschil van 6 uren hebben we niet zo'n breed tijdsframe om elkaar te contacteren. Maar we bellen elke dag met Whatsapp en sturen elkaar regelmatig foto's door. Zo sta je toch iets dichter bij mekaar. Shanghai valt in veel opzichten goed mee voor hem. Groener dan Chengdu, ook minder verkeer en mensen. De Chinese taal komt snel terug in zijn geest, zegt hij, en veel kleine dingetjes die hij al vergeten was. Zoals bvb het zwalpende wandelen (voor uw voeten lopen) van de Chinezen. Maar ook hun bescheidenheid en wil om te behagen. Ik voel toch niet meteen de drang om 2 jaar China nog eens te gaan herbeleven....

PS Morgen komt hij naar huis!