Zaterdag is het zover, Göteborg's halve marathon. Na maanden van training is de dag bijna aangebroken. Alleen al eraan denken maakt mij super zenuwachtig - een zeer doeltreffend laxeermiddel. Onze buurvrouw heeft ons haar loopnummer gegeven omdat ze niet zal meedoen. Dwz dat Benjamin en ik nu toch samen gaan lopen in de Volvo startgroep en ik voor een paar uren omgedoopt word tot Maria Hedlund. Er zijn pacers voor tijden van 1.50, 2.00 en 2.10. Ik denk dat ik ergens rond een tijd van 2.05 zal eindigen maar ik zal alles doen wat ik kan om 2.00 te lopen.
De afstand is niet het probleem, ik heb in mijn trainingen 25 km gelopen, maar het is de snelheid van 10,6 km/u volhouden. Ik ben ook een trage starter. Op mijn duurlopen kom ik meestal rond 8km in mijn ritme.
De Varvet is super goed georganiseerd met om de 2 km water en sportdrankbevoorrading en elke km is gemarkeerd. Een van de voordelen van samen lopen met Benjamin is dat hij onze snelheid en tijd in de gaten kan houden dan hoef ik me daar ook al niet druk over de maken, want ik kijk liever naar de weg voor mij dan op mijn horloge.
Ik heb alles gedaan wat ik kon om mij voor te bereiden, maniakaal mijn loopschema gevolgd, het parcours bestudeerd, mijn meest comfortabele loopkleren uitgekozen... En nu is het deze week nog een kwestie van rusten en niet meer lopen. Wat zeer raar is en mij wat zenuwachtig maakt. Stel dat mijn conditie erop achteruit gaat. Alhoewel ik met mijn verstand wel weet dat rust nu nodig is om zaterdag goed te presteren.
Als je mijn uitslag wil weten kan je achteraf altijd eens kijken op
http://goteborgsvarvet.r.mikatiming.de/2016/?lang=EN&pid=startlist
Maar dan wel op de naam Maria Hedlund (naam van de buurvrouw).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten