Zondagnamiddag was straaaaaalend weer en ik wou eens testen of ik een duurloop nog aankon. Met genoeg water bij mij in mijn looprugzakje en goede muziek om naar te luisteren besloot ik er eens lang op uit te trekken.
Wegens het veeleisende terrein hier had ik me voorgenomen om op de steile stukken naar boven te wandelen. Gelukkig kon ik een rustig tempo redelijk goed volhouden.
Als beloning weer overal prachtige zichten.
En af en toe eens zot doen kan geen kwaad.
Wel proberen droge voetjes te houden.
Ik voelde me toen redelijk moe en mijn lichaam voelde wat stijfjes aan. Dus de vraag was hoe vlot ik het zou doen tot thuis. Ik besloot vol te houden en te blijven lopen, ook op de stukken omhoog. En toen gebeurde wat al lang geleden is bij mij; 'door de muur gaan'. Oftewel 'je tweede adem vinden'. Mijn lichaam vond een ritme, de stijfheid ging weg. Het muziekje in mijn oor was leuk om naar te luisteren, mijn rugzak een liter water lichter en alles ging even vanzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten