Een paar weken geleden heb ik zaadjes in potjes gestoken; 2 soorten pompoen, gele en groene courgettes en watermeloen. Met maternale trots zag ik de zaadjes ontkiemen en uitgroeien tot kleine plantjes. Door het warme weer en het regelmatig wateren waren ze al gauw klaar voor verplaatsing naar de vaste grond.
Maar het is na weken weer beginnen regenen en alles wat sluimerig is en kruipt is nu te voorschijn gekomen, waaronder ook dikke vette bruine naaktslakken. En die zijn hier een plaag! Iedereen klaagt erover. Ze overwoekeren alles. En de vogels eten hen niet (kan ik hen niet kwalijk nemen), dus hebben ze geen bedreiging en kunnen in alle slijmerigheid verder kweken. Nu is er sinds dit jaar wel een predator in de buurt komen wonen - zijnde Tina, gewapend met een doos grof zout.
Het gewelddadige komt in mij naar boven wanneer ik zie hoe ze het massaal op mijn groentjes hebben voorzien. Liefst van al vreten ze aan de stengel net boven de grond, zodat direct de genadeslag wordt toegediend. Ik ben niet van plan mijn plantjes op te geven, maar het is niet gemakkelijk, want er zijn er al 2 tot aan de grond opgevreten en de bladeren van 3 andere zijn zwaar aangetast. Aangezien het regelmatig regent moet ik mijn zoutbarrières dagelijks herstellen. Een moestuintje is hard labeur. ( En kost een fortuin aan zout)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten