Chips and chicks

Het is koud, mistig weer. De sneeuw ligt in grijze hoopjes triestig te smelten. Typisch deprimerend weer waarbij je verlangd naar 'comfort food'. In mijn geval heb ik dan enorm veel zin naar een gebraden kip van de kraam. In België hadden we de gewoonte in de wintermaanden zeker 1 a twee keer per maand een krokant, goed gekruid kippetje af te halen. Lekker bij appelmoes en frietjes. Mmmmm. Het bevredigende moment wanneer je de kip uit zijn isolerende zak haalt en de geur de keuken vult. En dan de vingers aflikken...

Tot zover de fantasie. De Zweedse wekelijkheid is anders. Geen kippenkramen die je van honderden meters ver kan ruiken. Ook geen frietkoten. Onbegrijpelijk, want de Zweden eten toch ook kip en frieten? Wat smaakt er nu beter bij koud weer? Op culinair niveau staan ze toch wel ietsje achter. Misschien moet ik zelf een kraam openen 'Chips and chicks'.

En een lekker stukje biscuit of Brasilienne taart, eclair, boterkoek met chocolade of echte croissant voor een zondagnamiddag bij een kopje koffie, kan je hier ook nergens vinden. Het Zweedse alternatief zijn pannenkoeken en wafels, zelf thuis gebakken door mama of grootmoeder. Gelukkig reizen we in februari een weekje naar Gent, dan kan ik mijn trauma's een beetje te boven komen.