De schop op mijn onderbeen was aan de binnenkant en net naast mijn scheenbeen, dus gelukkig geen breuk. Na een paar keer op en neer lopen in de gang van de stallen en een flink aantal traantjes en verbeten verwensingen richting boosdoener ben ik doorgegaan met het optuigen van mijn paard en het rijden zelf ging goed. Alleen deed het veel pijn toen ik er achteraf thuis ijs op legde, dus dat idee heb ik snel opgegeven. Een paar sessies in de IR cabine heeft veel meer deugd gedaan.
Tot nu toe ben ik nog niet van een paard gevallen. Laten we dat maar van het lijstje laten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten