Na een paar dagen stevig vriezen is het afgelopen avond voor de tweede keer beginnen sneeuwen. Omdat het nu koud genoeg is blijft de sneeuw ongestoord liggen. Terwijl ik dit schrijf dwarrelen nog steeds vlokken naar beneden. Ze nemen de tijd om te vallen, dus van een storm kan je niet echt spreken.
Die heldere, winterse witte laag is natuurlijk heel mooi om naar te kijken maar kan ook voor enige ongemakjes zorgen.
Na mijn rijles gisteren avond kwam ik met de fiets naar huis en ben weeral *PATAT* gevallen. De keren dat ik ondertussen al ben gevallen met mijn fiets zijn niet meer bij te houden. Deze keer in het afdalen op een steile helling hier vlak om de hoek . Gelukkig reed ik zeer langzaam. De weg was ijs en ijsglad en ik probeerde tussen de bandensporten van de auto's te rijden maar ben toch nog uitgegleden, waarna ik van zeer dichtbij de Zweedse winterse asfaltweg kon bestuderen. Mijn linkerknie heeft het meeste van de val opgevangen, dus die is wat geschaafd en zal wel blauw uitslaan in de komende dagen. Nog een geluk dat ik was ingepakt met ontelbare lagen kledij. Ik zag er dan ook uit als het Michelin bandenmannetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten