Flicka's fika: Naar Toscane met Vacansoleil! Deel 5

Vrijdag 23 Juni - Nog meer middeleeuwse dorpjes!

Onze middeleeuwse ontdekkingstocht is nog lang niet ten einde. Deze keer trekken we op aanraden van een goeie vriend die hier vorige week ook met vakantie was dieper het binnenland in. Ons einddoel is San Gimignano (zeer moeilijk uit te spreken zonder je tong in te knoop te leggen). Maar op de weg ernaartoe komen we een andere parel tegen, Volterra.

Volterra

Ik ben echt aangenaam verrast door het enorme culturele erfgoed van Toscane. Je kan met het grootste gemak van het ene gezellige dorp naar het andere rijden. De afstand is nooit ver en het landschap is zo afwisselend en onvoorspelbaar dat je met plezier rondrijdt. Alhoewel onze GPS ons af en toe over de kleinste tussenbaantjes loodst (help, we hebben een 4x4 nodig) en dan is het wel shaken in ons Fiat 500'tje.

Van San Vincenzo is het een uurtje rijden naar Volterra. Het is best klimmen om er te geraken en de ene haarspeldbocht volgt de andere op. Zoals tot nu toe altijd het geval was mogen we niet klagen over parkeervoorzieningen. Die zijn er ook deze keer net buiten het stadscentrum. Via een achterpoortje steken we de vestigingsmuur door en staan al snel tussen de oude gebouwen van Volterra.

Postkaart uitzicht

Panorama

We zijn een tijdje zoet met het ontdekken van de stad. Het panorama vanaf het Piazza Martiri della Liberta is a-dem-be-ne-mend! Je ziet kilometers in de omtrek. En aan je rechterkant heb je een postkaart uitzicht op een oude wijk van de stad.

In de straat die op het plein uitkomt kan je aan de ene kant een grote lederwinkel vinden. Veel van de tassen worden in de streek gemaakt en er is een zeer groot assortiment. Aan de overkant van de straat is een stijlvolle souvenirwinkel die zowat alle handgemaakte producten uit de regio bevat, planken van olijfhout, juwelen van glas, marmeren schaaltjes en lampen...

Aan wijnbars geen gebrek

Het Toscaanse platteland

Gladiator spelen

Geschiedenisliefhebbers komen in Volterra zeker aan hun trekken. In een park kan je de Akropolis bezoeken en archeologische opgravingen bewonderen. We botsen per ongeluk op het oude Romeinse theater en dat is van bovenaf bekeken best wel indrukwekkend. Het is hier en daar mooi gerestoreerd waardoor je een goed idee krijgt van hoe het er vroeger in alle glorie moet uitgezien hebben.

Eigenlijk komen we tijd tekort en we zouden best nog wat terrasjes willen doen, maar San Gimignano ligt te wachten, dus is het vooruit met de geit (of met het Fiat'je).

San Gimignano

De stad is van verre te herkennen aan zijn kenmerkende torens. Ze zijn tussen de 12e en 14e eeuw gebouwd door rijke families die erin woonden en zich er veilig in voelden tijdens het uitvechten van hun onderlinge vetes. Maar het waren ook constructies om prestige te bekomen. Met een houding van "de mijn is hoger dan de jouwe". Ooit waren er 72 torens, daar zijn er nu nog 14 van over.

We hebben weeral geluk, want we komen heel toevallig in restaurant La Griglia terecht met een klein maar gezellig terras, waardoor we kunnen genieten van een late lunch met zicht op kleurrijke geraniums en de omliggende omgeving. Een absolute meevaller in Toscane is dat de keuken in restaurants nooit sluit tijdens de namiddag zodat je eigenlijk op elk uur van de dag kan eten. Zin in pasta om 15u? Geen probleem! Dat is voor mij een factor die absoluut een meerwaarde geeft tijdens vakantie.

Het is hier dat ik mijn eerste Spritz drink. De grote, amberkleurige drankjes waren me al eerder opgevallen op vrijwel elk mogelijk terras. Hoog tijd dus om zelf eens te testen waar al de heisa rond is. En inderdaad, het bevalt, dus mijn eerste zal zeker niet mijn laatste zijn. Ook Bellini en Prosecco zijn drankjes die ik na deze vakantie aan mijn actieve woordenschat mag toevoegen.