Trogir

Laissez-roulez

Trogir staat sinds 1997 op de lijst van Unesco werelderfgoed. We bollen er met ons huurautootje over de A8 naartoe. Dat is een weg die parallel loopt met de kust en ons vele ‘ooh’’s en ‘aah’’s en ‘kijk daar eens!’ doet uitroepen. De ene schitterende baai loopt over in de volgende. 

Voorbij Primôsten parkeren we ons eventjes om wat foto’s te schieten van het mooie eilandje. En we kopen er vijgen en goudkleurige tijm/rozemarijn-honing aan een klein kraampje.

Na een uurtje staan we in Trogir. Het oude stadsgedeelte ligt op een eilandje en is via 3 bruggen (2 per auto, 1 te voet) te bereiken. Je auto kan je met een gerust hart achterlaten op een parking vlak aan de voetgangersbrug. Dan heb je meteen ook een mooi zicht op de Sint Mark toren. Op de parking is een marktje waar je souvenirs kan kopen. En als je honger hebt zijn er smoutebollen of andere snacks. Wij hebben dorst en nemen een verse fruitsalade met een glitter parasolletje er bovenop.

Op de zeedijk eten we een verse tonijnsalade en proberen wat verkoeling te vinden onder reusachtige parasols. Het is zo warm dat het ijs in onze drankjes op een paar minuten smelt. Na onze lunch slenteren we over de dijk langs de oude gebouwen en gaan via de Zeepoort binnen in het centrum.

Oude binnenstad

Het krioelt er van de smalle middeleeuwse straatjes en aan paleizen, kathedralen en kerken is er geen gebrek. Vooral de Romaanse hoofdingang van de Sint Lawrence kathedraal is indrukwekkend. De stenen ingang werd rond 1240 door de Dalmatische meester beeldhouwer Radovan gemaakt. Aan elke zijde van de deuropening ondersteunen twee stenen leeuwen de afbeeldingen van Adam en Eva. Op pilaren zijn afbeeldingen van de verschillende maanden van het jaar gegraveerd en op de tweede boog erboven zijn heiligen te zien.

Ruiken als een ijsje

De 15^de eeuwse Klokkentoren zie je van bijna overal in het kleine centrum, dus dat is een goed oriëntatiepunt. Het aanbod van winkeltjes is kleiner dan in Šibenik en de prijzen liggen ook iets hoger. Maar toch is het leuk hier en daar binnen te gaan en de sfeer van de oude binnenstad op te snuiven. In 1 winkeltje ruikt het wel heel sterk naar vanille. Dat komt door een over-actieve aromaverstuiver. Het verkoopstertje vertelt dat ze enorm houdt van die geur en na een dag in het winkeltje, zelfs ’s avonds na een douche nog naar vanille ruikt.

Om terug te keren naar de camping nemen we een andere weg en moeten daarvoor eerst over een bergpas. Van daaruit hebben we een spectaculair zicht over Trogir en de omliggende eilandjes. Ik ben deze keer chauffeur en omdat de weg terug bijna constant naar beneden loopt moet ik hard mijn best doen mijn enthousiaste rijstijl wat binnen de perken te houden.

www.vacansoleil.be

Meer foto's op de instagram account: flickas_fika