Lussebulle

Vandaag als fika een Lussebulle bij de koffie. Op elke hoek van de straat smijten ze er rond deze periode mee naar je hoofd (bij manier van spreken). Het is een gebakje met kaneel - weeral - en rozijnen. In de vorm van een S. De broodjes worden vooral gegeten op 13 December - Santa Lucia dag. Maar eind november kan je ze al overal vinden en dat duurt wel enige weken verder.

Persoonlijk vind ik er niet veel aan. Nogal droog en qua smaak lijkt het een beetje op een lichtjes gezoete malse sandwich van 2 dagen oud. En de 2 rozijnen doen ook niet echt het water in mijn mond lopen. Het bijgeloof zegt dat de gele broodjes de Duivel weren (misschien omdat ze niet zo lekker zijn?).

Qua gebak en taartjes kan je Zweden niet vergelijken met ons Belgenlandje. Ik mis de charme van onze bakkerijen - vaak een familiezaak en in elk dorp minstens 1 te vinden. Hier moet je voor een brood of kleine broodjes naar de supermarkt. De keuze is veel beperkter en zeker niet artisanaal te noemen. Hier en daar vindt je wel eens een conditorei (niet in Lilleby). Dat is dan een kleine bakkerij met een koffiehoek aan. Tussen de bescheiden keuze van gebakjes vindt je dan ook broodjes belegd met reuzegarnalen en mayonaise. Tja, je moet ervoor te vinden zijn.