Phuket - deel 1

Een paar dagen geleden zijn we Phuket town gaan verkennen. Wat een tegenvaller. Echt niet de moeite waard om een tussenstop te maken. Rond 11u werden we door de pendelbus van ons hotel afgezet aan het Robinson shopping center.

The 'old town' was volgens de chauffeur 400 meter verder, dus daar gingen we eerst naartoe. Na een paar honderd meter werden we door een Thai aangesproken die ons voor 100 TB een paar uren ten dienste wilde staan met zij tuktuk. "I bring you everywhere you want". Ik was er niet gerust in. 100 TB is iets meer dan de prijs van een milkshake, dus wat verdient hij daar nog aan? Mijn wantrouwige aard zag al doemscenarios in de aard van horrorfilms. 'Seffens rijdt hij met ons in een donkere garage, gaat er een poort toe en halen ze al onze vitale organen uit ons lijf' jammerde ik tegen B. Maar neen, Alex reed eerst met ons naar Old Town, wat eigenlijk de helft van een straat is, Old half street dus.

Daarna wilden we crafts zien en misschien oorbelletjes. Hij wist meteen waar naartoe. Een grote juwelier waar ik meteen werd aangeklampt door een ouder, taai, opdringerig Thais madammeke. Als een pitbull liet ze me niet meer los en hing heel de tour door de winkel aan mijn been (spreekwoordelijk). Amai, ik werd er ongemakkelijk van.
'You are very pretty when you smile'. En als ik niet lach?
'Want to try ma'am? You tell me what you like. Big discount for you!' Alleen voor mij?
'This Sterling silver', 'this sweet water pearls', 'this blue stone, pretty, match your eyes'.
Laat mij een beetje ruimte, vroeg ik haar, ik zal je wel roepen als ik iets nodig heb. 'No, ma'am, is my job to stay with you all the time'. Oh boy.
'Want to try, this one? Or this one? This simple design, this more blingbling.'
En als ik dan 3 seconden naar iets keek ' this you like? You try on!' En hupla, de ring was al uit de toonbank en onder mijn neus geduwd. Maar nu is het zo dat opdringerige verkopers op mij een geweldig afstotend effect hebben. Het averechtse van wat ze willen bereiken gebeurt. Ik geraak gedegouteerd en zou het liefst recht naar buiten sprinten. Het is niet aan mij besteed.