Dag 4: Uzi's en bazooka's

Eventjes een dipje

Van een gezegende nachtrust is weeral geen sprake. Het blijft heel de nacht licht en de meeuwen hebben duidelijk ook niet begrepen dat ze moeten slapen. Eentje is voldoende om heel de camping van geluidsoverlast te voorzien. Ik fantaseer over uzi's en bazooka's en het neerschieten van de gevleugelde krengen. Ondanks mijn lange broek en trui heb het toch heel de nacht koud en kan daardoor moeilijk in slaap vallen. Om 5u moet ik uit de tent omdat mijn blaas op springen staat. De hygiëne van deze camping valt serieus tegen. Dat had ik niet verwacht van Noorwegen. We betalen gemiddeld rond de 25 euro voor een plaatsje om onze tent op te zetten en de wc's en douches te gebruiken. Je zou denken dat er dan toch wel een beetje handpapier en zeep vanaf kan? Op veel campings worden deze niet op tijd aangevuld en dat zijn kleine dingen die in de wereld van het kamperen hard aankomen. En over de kwaliteit van het wc-papier zal ik ook niet beginnen. Volstaat te zeggen dat je er houtwerk mee kan afschuren. Voor 1 keer is dat niet erg, maar na een paar dagen wordt het onaangenaam.

Benjamin staat om kwart na zes op (zijn uur om op te staan als hij gaat werken). Ik slaap eindelijk een paar uren redelijk goed en krijg het ook warm. Douchen is weer met een tijdslot. Deze keer heb ik 4 minuten dus dat is een zee van tijd!

Mo I Rana

De naam klinkt als een Iers gedicht. Dus dat is veelbelovend. We stoppen aan het toeristenbureau en vragen naar een suggestie om te eten. Na een tijdje zoeken blijkt de brasserie tegen te vallen en zoeken we naar een alternatief. Mo I Rana is een klein stadje waar absoluut niets te zien is. Het is lelijk, omgeven door industrie en er is niets aantrekkelijks te vinden. Geen monument, park, restaurant of winkel die de moeite waard is. Ik heb niet 1 foto van het stadje, het zou een verspilling zijn van opgeslagen pixels.

Hamburgers en pizza's

Het is een terugkerend fenomeen. Als je honger hebt en op zoek bent naar een maaltijd zijn de meest voor de hand liggende opties overal hamburgers en pizza's. Nergens een soep- en saladebar te zien. Er scheelt echt iets aan de voedingsgewoonten van de westerse mens. Na lang zoeken en het passeren van ongezonde snackbars kopen we in de supermarkt een belegd broodje. Dat eten we op in een parkje net buiten het centrum, naast de E6 en omgeven door industrie. Wauw, is dit nu Noorwegen? Moeten we daarvoor zo ver rijden?

De Poolcirkel

Een 'cool' moment op onze reis is het passeren van de Poolcirkel in Saltfjellet. Niet dat er een visuele lijn op de grond staat, maar we kunnen het toch niet laten even binnen te springen in de shop, en, dank u, er zijn wc's met papier en zeep. Benjamin koopt een t-shirt en we poseren om beurten met de opgezette pooldieren in de winkel. Dichter dan dit zal het (gelukkig) niet komen. Het plateau waar we over rijden heeft veel weg van een maanlandschap, het regent verschrikkelijk en er zijn geen stopplaatsen. Maar we hebben wel zicht op enkele besneeuwde bergen en dat is leuk op deze locatie. Voor de zoveelste keer ben ik dankbaar voor de zetelverwarming in de auto.